نیوز: پرياپسيم يا نعوظ پايدار به نعوظ آلت تناسلى كه حدود 4 ساعت يا بيشتر طول مىكشد وبدون ميل جنسى است گفته مى شود.در اين حالت خون جمع شده در آلت تخليه نمى شود.
علایم
نخستین علامت پریاپیسم طولانی شدن زمان نعوظ آلت تناسلی است. دیگر علایم بستگی به نوع پریاپیسمی دارد که فرد دچار آن شده است.
علایم پریاپیسم ایسکمیک شامل موارد زیر است:
• درد آلت تناسلی که به مرور بدتر میشود
• بروز نعوظ در حالی که ناحیۀ سر آلت تناسلی سفت نمیشود
پرياپسيم غیر ایسکمیک اغلب بدون درد است و سبب ایجاد نعوظی میشود که از سختی و سفتی لازم برخوردار نیست.
>>>بیشتر بخوانید:
آیا کمتحرکی اسپرم قابل درمان است؟دلایل آن چیست؟
درمان
درمان پریاپیسم به نوع و علت آن بستگی دارد. دکتر ارزیابی لازم را انجام داده و در مورد ایسکمیک یا غیر ایسکمیک بودن پریاپیسم تصمیم میگیرد.
اگر میزان نعوظ کمتر از 4 ساعت بوده باشد، داروهای دکونژستانت جریان خون به آلت تناسلی را کاهش میدهند که این میتواند راه مؤثری در کاهش نعوظ باشد. اگر نعوظ بین 4 تا 6 ساعت ادامه یافته باشد دارو معمولاً مؤثر است.
پس از گذشت 6 ساعت یا در صورت عدم تأثیر دارو، استفاده از روشهای دیگر لازم میشود. این روشها شامل موارد زیر است:
• پک یخ: میتواند ورم و پریاپیسم غیر ایسکمیک را کاهش دهد.
• آسپیراسیون: آلت تناسلی با دارو بیحس میشود، و برای تخلیۀ خون انباشته شده درون آلت از سرنگ استفاده میشود. این اقدام درمانی معمولاً با تسکین سریع درد و ورم همراه است.
• جراحی: اگر پک یخ و آسپیراسیون توفیقی در پی نداشته باشند ممکن است برای بازگردان جریان عادی خون به آلت تناسلی انجام عمل جراحی ضروری شود.