بازیگر جوان مینو آذرمگین ، متولد مهر ماه دهه ۷۰ و دختر دهه هفتادی پاییزی است، او بازیگر تئاتر و تلویزیون است که به تازگی در سریال احضار علیرضا افخمی جلوی دوربین رفته و مخاطبان او در شب های ماه رمضان ۱۴۰۰ در نقش زهره دیده شد.خانم آذرمگین بازیگری را با تئاتر شروع کرده و اولین تجربه حرفه ای او در سریال احضار به کارگردانی علیرضا افخمی می‌باشد.
این سریال که از شبکه اول سیما بر روی آنتن رفته و فرصت خوبی برای ایشان بوده تا بتواند استعدادهای خود را در بازیگری به نمایش بگذارد همکاری با علیرضا افخمی می تواند برای او بسیار مهم و تجارب او را افزایش دهد
این خانم هنرمند در این سریال توانسته با بازیگران شناخته شده همچون نسرین نکیسا، آرش مجیدی و صالح میرزا آقایی همبازی شود و تجارب بسیاری در بازیگری به دست آورد.
در خانواده کم جمعیت به دنیا آمده و یک خواهر و یک برادر دارد و عکسی از پدر و مادرش و خواهرش و دوران کودکی خود را در صفحه اینستاگرامش به اشتراک گذاشته است.
شخصیت زهره در سریال احضار
زهره و مائده در سریال احضار که دختر عمه و دختر دایی هستند به همراه دو دوست خودبه نام سوسن و شکیبا برای یک سفر تفریحی به شمال می روند. با وجود این که این چهار نفر از دوستان صمیمی یکدیگرند اما یکی از آنها حس خوبی نسبت به مائده نداشته، به او حسادت می ورزد و این سفر بهانه ای برای رفتارهای کینه توزانه او می شود.
اضافه شدن محسن خواستگار قبلی مائده به جمع این دوستان، سرنوشت زهره و مائده را به طور کلی تغییر می دهد.
بازیگر جوان، مینو آزرمگین کار هنری را با تئاتر شروع کرده و در نمایش آنا با بازیگران مطرح و برجسته ای چون پانته آ پناهی ها و صابر ابر ، الهام کردا و …. همکاری داشته است.
او همچنین در نمایش تئاتر، نمایشی که در ستایش تئاتر کاری از پانته‌آ پناهی‌ها، الهام کردا و صابر ابر با تهیه کنندگی موسسه فرهنگی هنری «اینجا میان شهر» اجرایی بسیار زییایی به نمایش گذاشت.
خانواده مینو
مینو آذرمگین اولین بچه از یک خانواده چهارنفره در تهران است. محمدعلی، تک برادر مینو آذرمگین است که در سال ۱۳۷۸ یعنی وقتی که تنها ۴ ساله بود، فوت کرد.
آیا مینو ازدواج کرده است؟
مینو مجرد است و در حال حاضر با خانواده اش زندگی می‌کند.
گفتگو با مینو آذرمگین بازیگر نقش زهره در سریال احضار
مینو آذرمگین با بازی در نقش زهره در سریال احضار مشهور شد. او تا پیش از این تجربه کار تلویزیونی نداشت. خودش درباره نحوه انتخاب برای این مجموعه و اتفاقاتی که در احضار رخ می دهد صحبت کرده است.
مینو آذرمگین به خبرنگاران گفت: من و آدرینا صادقی از دانش‌آموختگان یکى از مدارس بازیگری هستیم و زیر نظر اساتیدى چون خانم پانته‌آ پناهی‌ها و صابر ابر، آموزش دیده‌ایم. ما توسط اساتیدمان به پروژه “احضار” معرفی و پس از چند دور تست بازیگرى دادن نزد آقای افخمی، براى بازى در سریال انتخاب شدیم و بعد از ۲۵ روز تمرین و دور خوانى، فیلمبرداری در شمال کشور شروع شد.
مینو در مورد بازی خود و راهنمایی‌های کارگردان گفت:
آقای افخمی پدرانه و با صبوری برای تک تک ما وقت گذاشتند و راهنمایی کردند؛ اما فیلمنامه هم هر آنچه که باید را در خودش داشت. هر دو (فیلمنامه و راهنمایی کارگردان) در کنار هم به من برای نزدیک شدن به نقش کمک کردند.
بازیگر سریال احضار درباره بازخورد مخاطب و توجه بیننده به این سریال گفت: ما از همان روزهای ابتدای پخش، متوجه شدیم که این سریال تماشاگرهای زیادی دارد؛ زیرا با توجه به حجم بازخوردهایی که می‌گرفتیم و هم اینکه در ایران کمتر به موضوعاتی از این دست می‌پردازند و آقای افخمی هم این ژانر را به خوبی می‌شناسند، به نظر می‌رسید که بینندگان درگیر قصه شده‌اند.
وی درباره میزان فراگیری این موضوعات در جامعه و ضرورت ساخت این دست آثار جهت آگاهی‌بخشی به افراد جامعه گفت: با توجه به جبهه‌گیری برخی نسبت به این سریال حتی پیش از آغاز پخش و تنها با رونمایی از لوگو و تیزر آن، به نظر می‌رسد که تعداد قابل توجهی از افراد جامعه درگیر چنین محافلی بوده و نسبت به صحت آن اعتقاد و اطمینان دارند. حال آنکه سریال “احضار” درصدد رد این اعتقادات خرافی است و به همین دلیل ساخت و پخش چنین سریال‌هایی بدون شک ضرورت جدّی دارد.
مینو آذرمگین درباره اتفاقات پیش روی داستان گفت: مخاطب از اتفاقات پیش رو غافلگیر می‌شود.
در مورد نقد این فیلم به عنوان یک تماشاگر حرفه ای می توان گفت:
اکثر مخاطبین سریال های تلویزیونی مخاطبین عام هستند که بیشتر برای این که وقت خود را بگذراند سریال ها را می بینند برای این فیلم از بعضی از بازیگران ناوارد استفاده شده است گرچه یک کارگردان همیشه سعی دارد بازیگران تازه کار را محک زده و از میان آنها ستاره در بیاورد اما گاها دچار اشتباه شده و از افرادی که بی تجربه هستند و به خوبی نمی توانند نقش را ایفا کنند استفاده می کند.
مثلاً سوپراستاری مثل پارسا پیروزفر بعد از فیلمی که در مهمان مامان بازی کرد نقش های ماندگار دیگری نداشت و بازی در این فیلم به صورت یک بازی ماندگار برایش نتیجه داشت و یا الناز شاکردوست که همکاری او با نرگس آبیار کلاس کاری این بازیگر را به کلی عوض کرد در نتیجه علیرضا افخمی تلاش زیادی برای پروراندن این بازیگران انجام نداد البته این را می خواهم بگویم که ایراد از این بازیگران ناوارد نیست و این کارگردانان هستند که باید قبلا آنها را آشنای دوربین کرده و مقداری کم لطفی کرده اند.
فاکتور دیگری هم که در ساخت این فیلم مهم است این است که بعضی افراد اصلاً استعداد بازیگری ندارند و برخی از کارگردانان فکر می‌کنند که با بازی در یک فیلم می خواهند استعداد آنها را شکوفا کنند و پتانسیل های پنهان را از دل این بازیگران بیرون بکشند البته همه مخاطبین می دانند که بازی این بازیگران در فیلم احضار چقدر بد و از روی بی تجربگی و اعصاب خورد کنی بود البته در مورد این موضوع سلیقه های مختلف وجود دارد ولی من عقیده دارم که این بازیگران ضعیف بازی کردند و در نقش هایی که بازی کردند به اندازه ذره ای همزاد پنداری نداشتند به طور مثال نقش یک معتاد را الزاماً نباید یک مصرف کننده مواد مخدر بازی کند اما مشکل اینجا است که این نقش ها را به افرادی محول کرده بودند که هیچ تبحر و تجربه ای در بازی نداشتند و این بزرگ ترین مشکل این فیلم بود.
سریال مثل باد به هر سمتی می رود
مطلب دیگری هم که قابل گفتن است این است که خود فیلمنامه هم تکلیفش مشخص نبود زیرا با این که چند قسمت از سریال پخش شده بود هنوز هم تکلیف فیلم مشخص نبود و سریال مثل یک باد به هر سمتی می رفت و نمی دانست که باید چه کار کند حتی سکانس هایی از این سریال رو داشت که در آن هیچ اتفاقی رخ نمی داد فقط قصه را کشدار کرده بودند که طول بکشد و هیچ عنصر جذابی هم در آن دیده نمی شد مسئله دیگر که باعث می‌شد اعصاب همه خود شود پیام هایی بود که از طرف صدا و سیما ما بین فیلمنامه و یکسری کلیشه‌ای به شدت تکراری وجود داشت و صدا و سیما می پندارد که باید پیامهای خود را به مخاطب اینگونه تزریق کند و نمی داند که حتی مخاطب عام نیز دارای چشمانی تیز بین است و گرچه حرفه ای نمی بیند اما از چشمان او پنهان نمی ماند.
>>>بیشتر بخوانید:
احضار روح با روش صد در صد و دقیق
پیام های تکراری و خسته کننده فقط تماشاگر را خسته می کند و باعث می‌شود که از دیدن ادامه سریال مصرف شود همچنین نقش های منفی که دارای اسم های ایرانی هستند یک ریشه به شدت نخل نما است و همچنین فردی که در کافه کار می کند و یک قیافه هنری دارد حتماً فردی با ذات خراب است…
و این که این فیلمنامه می‌خواهد روابط دختر و پسری را پیش ببرد مثلا ۴ دختر جوان در اول سریال وارد یک ویلای لاکچری می شوند و بازی بدی که هر کدام از آنها دارند و نتوانستند نقش خود را به خوبی ایفا کنند هرگز با فضای سریال جور در نمی آید زیرا آنها می خواهند پیامهای فیلم را در بستر زندگی نسل امروزی نشان دهند که البته فقط یک داستان را در می آورند و ما رابطه دختر و پسر را می بینیم که یکدیگر را همه با نام خانوادگی صدا می کنند دخترانی که مجردی به سفر رفته دقیقاً مثل سریال آقازاده که روابط جنسی را با یک کاسه آش نشان می دهد و برای حل این بحران راه حلی مثل شکلات را نمایش می دهد و بیشتر از آنکه یک آسیب را نشان دهد تبدیل به یک فیلمنامه خنده دار و مسخره آمیز می شود.
در فیلم احضار نیز سکانس هایی ساخته اند و روی هر مسئله‌ای در مورد جوانان دست گذاشته است که بیشتر خنده دار به نظر می آید تا این که با واقعیت همخوانی داشته باشد.
در این فیلم پیام های ضد زن دیده می شود مثلا در جایی شخصیت دختری را می بینید که مجرد است و در خانه نشسته و به برادر مجرد ۴۰ ساله اش می گوید هیچ کاری نمی‌تواند بکند.
فیلمنامه ضعیف و بی سر و ته
به طور کلی این فیلمنامه ضعیف و بی سر و ته است تماشاگر برای گذراندن وقت خود مجبور است تا ببیند و حتی خنده دار نیست در صورتی که همان طور که از اسم این فیلمنامه مشخص است باید فیلمی با سرعت که وحشت را به مخاطب منتقل کند و سراسر وجود مخاطب ترس و دلهره بگیرد در صورتی که نه تنها ترسناک نبود دقیقا مثل چیزی بود که مادربزرگ و پدربزرگ های ما تعریف می‌کردند.
البته شاید این باشد که صدا و سیما اجازه پخش چگونه فیلم را نمی دهد و فیلترهای زیادی برای پخش این سریال پرمخاطب وجود دارد که تقریباً از همه آنها سخت است مانند بلایی است که سر فیلم احضار آورده شده و این فیلم اجازه ندارد وارد مسائل شود که البته تیغ خودسانسوری و نظارت های شدید این اجازه را نمی دهد به همین دلیل باعث شده که فیلم نتواند آن طور که باید پیام خود را به بیننده منتقل کند و این متاسفانه مشکل بسیاری از فیلم‌ها و سریال‌های ما است و چیزی که باید وحشتناک نشان دهد با استفاده از جلوه های ویژه صورت می گیرد که کمترین جلوه در این فیلم دیده نمی شود و هیچ خلاقیتی در آن دیده نمی شود.
شاید بیاد داشته باشید که سالها پیش نیست فیلمی در شبکه نمایش خانگی به نام احضار پخش شد که البته درست است این قصه بود اما حرف بیشتری برای گفتن داشت زیرا نظارت کمترین آن صورت گرفته بود گفتن این حرفها نشان دهنده نبودن کار و یا کار بد کارگردان نیست و ما نمی خواهیم کسی را متهم کنیم اما اگر قرار است فیلمی ساخته شود بهتر است دست نویسنده و کارگردان تا حدودی باز گذاشته شود تا بتوانند پیام خود را به خوبی به مخاطب خود منتقل کند و دیگر نیازی نیست که این همه هزینه و بودجه صورت بگیرد تا فیلمی که فقط سرگرم کننده باشد و نتواند مخاطب را راضی کند ساخته شود
تعبیر خواب
قیمت ارز
فال حافظ