فلسطین، مسئله من نیست
به گزارش این روزنامه، این مسئله با مجموعه توئیتها و یادداشتهایی آغاز شد که روزنامهنگاران و نویسندگان نزدیک به ولیعهد با عنوان «فلسطین، مسئله من نیست» آن را کلید زدند و مسائلی مانند فروش اراضی فلسطین و فرار از آن در سال ۱۹۴۸ را مطرح کردند؛ اظهاراتی که در واقع، ساخته و پرداخته رژیم صهیونیستی بود.
بنا بر این گزارش، پس از مدتی به بحرین نیز اجازه داده شد که توافق عادی سازی روابط امارات را با صهیونیستها امضا کند؛ اقدامی که «محال بود بدون تمایل ریاض، پادشاه بحرین حتی جرأت کند به آن فکر کند. پس از آن، رسانههای سعودی و قافله نویسندگان ولیعهد، تبلیغ توافق بحرینی-اسرائیلی را آغاز کردند، ولی هیچ مسئول رسمی سعودی، موضع روشنی در این خصوص اتخاذ نکرد».
القدس العربی در ادامه مینویسد، ظاهرا این اشارهها کافی نبود و رضایت کاخ سفید و گروههای فشاری را که در آمریکا به سود رژیم صهیونیستی فعالیت میکنند، به دست نیاورد. لذا باید پیام غیر رسمی دیگری از سوی خاندان آل سعود صادر میشد و حمله شدیدی به ملت و مسئله فلسطین صورت میگرفت.
تلاش های بن سلطان برای عادی سازی روابط امارات و بحرین
به گزارش این روزنامه، چه کسی برای انجام این کار از بندر بن سلطان یا «بندر بوش» -مناسبتر است؟ شخصی که رسانههای آمریکایی این لقب را به وی دادند؛ زیرا طی ۲۳ سال فعالیت خود به عنوان سفیر ریاض در واشنگتن، از بوش پدر و پسر اطاعت کرد. چه کسی بهتر از کسی که ولیعهد وی را از پست عالیرتبه خود کنار گذاشت؟.
بنا بر این گزارش، سران فلسطین نیز مانند سایران رهبران جنبشهای آزادیبخش، اشتباهاتی مرتکب شدهاند، ولی بسیار سخت است که بن سلطان، خود را به عنوان یک ناقد بیطرف جا بزند و عملکرد این رهبران را نقد کند؛ کسی که «پرونده سیاسی، دیپلماسی و امنیتی وی، سرشار از اشتباهات بی حد و حصر است؛ نه فقط در خصوص مسئله فلسطین، بلکه در دهها پرونده دیگر، از حمایت از تروریسم جهانی گرفته تا زانو زدن در برابر ولیعهد پس از خنجر زدن به پسرعموهای خود. عجیب نیست که وی در پی منصبی باشد، حتی اگر این منصب، دمیدن در بوقهای مقدمهچینی نسخه سعودی عادیسازی».
خبر مرتبط:
مخالفت ۹۰ درصدی عربها با عادی سازی روابط با رژیم صهیونیستی
عادی سازی روابط اعراب با اسرائیل تلاش برای لاپوشانی شکست معامله قرن
پول بیشتر، عادی سازی بهتر