نیوز/ علی جوادی؛ رئیس اسبق فدراسیون فوتبال از رئیسجمهور خواست به همه قراردادهای ورزش و از جمله قرارداد ویلموتس ورود کند. او درباره اتفاقات بیشماری حرف زد که در ورزش افتاد و هیچ وقت مقصر یا مقصرانش مشخص نشد.
به نظر میرسد دادکان تنها یک راه پیش روی مدیران ورزش گذاشت: با شفافیت تمام، همه حقیقت را بگویند. همه حقیقت؛ درست همان چیزی که هست. بعضی مواقع، گفتن بخشی از حقیقت هم کار ناپسندی است، چون اشراف شما را برای رسیدن به هدف دچار مشکل میکند. ما رسانهها هم به این دلیل که در بسیاری از موارد، از حقیقت دور میمانیم، بر اساس یافتهها و دانستههای خود به طرح موضوع میپردازیم و حتی ما هم به دلیل پنهانکاری دوستان، دچار مشکل میشویم. ما در زمان بازی ایران و عراق در اردن (۲۳ آبان ۹۸) نمیدانستیم فردی که روی نیمکت تیم ملی ایران نشسته است، سرمربی ایران نیست. بسیاری از ما رسانهها نمیدانستیم او تنها چند روز قبل از آن بازی، ۲ میلیون یورو گرفته تا روی نیمکت ایران بنشیند. هیچ یک از ما نمیدانستیم اصل حقیقت چیست، چون حقیقت را در گاوصندوق فدراسیون فوتبال پنهان کرده بودند. رئیس روابط عمومی فدراسیون فوتبال که ویلموتس را به سیرجان برد و میگفت منتقدان قرارداد ویلموتس مجبور میشوند عذرخواهی کنند، الان کجاست و چرا در دفاع از قرارداد این مربی حرفی نمیزند؟
این پنهانکاری البته محدود به قرارداد ویلموتس نیست و در بسیاری از بخشهای ورزش شاهد اتفاقاتی عجیب هستیم.
حقیقت از ما پنهان میشود و برای همین است که گمانهزنی، رواج فراوانی دارد. متأسفانه کمتر مدیری علاقه دارد حقیقت بیان شود و این مشکل اول و آخر ماست و دقیقاً به همین دلیل هر روز شاهد ادعاهایی تازه هستیم که متأسفانه این ادعاها هم فقط با تکذیب روبهرو میشوند نه پاسخی منطقی، مستدل و مستند.
به نظر میرسد تنها یک راه وجود دارد و آن هم بیان حقیقت و شفافسازی به شکل تمام و کمال است. گفتن حقیقت، تنها راه نجات است. این تنها راه را نباید از دست داد.