بیماری های مقاربتی/ دلایل و راه های پیشگیری از آن

  • کد خبر : 425139
  • 05 اردیبهشت 1400 - 14:25
بیماری های مقاربتی/ دلایل و راه های پیشگیری از آن

بیماری های مقاربتی یا عفونت های مقاربتی به طور کلی در اثر تماس جنسی به وجود می آیند. ارگانیسم ها (باکتری ها ، ویروس ها یا انگل ها) که باعث بیماری های مقاربتی می شوند ممکن است از خون به بدن ، مایع منی یا مایعات ترشح شده از واژن و سایر بدن از فردی به فرد دیگر منتقل شوند. بعضی اوقات این عفونت ها می توانند به صورت غیرجنسی منتقل شوند ، مثلاً از مادر به نوزاد در دوران بارداری یا زایمان یا از طریق خون یا استفاده از سوزن و وسایل شخصی مشترک.

بیماری های مقاربتی  همیشه علائم ایجاد نمی کنند. وجود بیماری های مقاربتی در افرادی که کاملاً سالم به نظر می رسند و حتی ممکن است از ابتلای خود به عفونت اطلاع نداشته باشند ، امکان پذیر است.

بیماری های مقاربتی

علائم

بیماری های مقاربتی یا عفونت های مقاربتی می توانند طیف وسیعی از علائم و نشانه ها را داشته باشند ، یا حتی ممکن است هیچ علائمی نداشته باشد. به همین دلیل ممکن است تا زمان بروز عوارض یا تشخیص قطعی ابتلا به آن توجهی نشود. علائم و نشانه هایی که ممکن است نشان دهنده بیماری های آمیزشی باشد عبارتند از:

  • زخم یا برجستگی در ناحیه تناسلی یا دهانه واژن
  • ادرار دردناک و همراه با سوزش
  • ترشحات بدون دلیل از آلت تناسلی مرد
  • ترشحات غیر معمول یا بوی بد واژن
  • خونریزی غیرمعمول واژن
  • درد در هنگام رابطه جنسی
  • غدد لنفاوی دردناک و متورم ، به ویژه در کشاله ران
  • درد زیر شکم
  • تب
  • جوش زدن زیاد بدن و دست ها یا پاها

علائم و نشانه ها ممکن است چند روز پس از ابتلا ظاهر شوند ، یا ممکن است بسته به ارگانیسم  سالها طول بکشد تا متوجه علائم شوید.

بیماری های مقاربتی

چه موقع به پزشک مراجعه کنیم؟

در این موارد فوراً به پزشک مراجعه کنید:

 

  • از نظر جنسی فعال هستید و ممکن است در معرض بیماری های مقاربتی قرار داشته باشید.
  • علائم و نشانه های بیماری های آمیزشی را دارید.

قرار ملاقات با دکتر:

  • بهتر است در 21 سالگی حتی اگر دلیل خاصی هم نداشته باشد به پزشک مراجعه کنید.
  • زمانی که بیش از حد از لحاظ جنسی فعال هستید.
  • قبل از اینکه با یک شریک جدید رابطه جنسی برقرار کنید.

دلایل

بیماری های مقاربتی یا عفونت های مقاربتی می توانند ناشی از موارد زیر باشند:

  • باکتریها (سوزاک ، سفلیس ، کلامیدیا)
  • انگل (تریکومونیازیس)
  • ویروس ها (ویروس پاپیلومای انسانی ، تبخال دستگاه تناسلی ، HIV)

فعالیت جنسی در شیوع بسیاری از انواع دیگر عفونت نقش دارد ، اگرچه آلودگی بدون تماس جنسی امکان پذیر است. به عنوان مثال می توان به ویروس های هپاتیت A ، B و C ، شیگلا و ژیاردیای روده اشاره کرد.

>>>بیشتر بخوانید:

آیا داشتن رابطه ی جنسی زیاد هم مشکلاتی برای زوجین در پیش دارد؟

عوامل خطر

  • داشتن رابطه جنسی بدون محافظت: دخول از طریق واژن یا مقعد توسط یک شریک آلوده که از کاندوم لاتکس استفاده نمی کند ، به طور قابل توجهی خطر ابتلا به عفونت های مقاربتی را افزایش می دهد. استفاده نادرست یا ناسازگار از کاندوم نیز می تواند این خطر را افزایش دهد.

 

  • رابطه جنسی دهانی: ممکن است خطر کمتری داشته باشد ، اما هنوز هم می توان بیماری یا عفونت را بدون کاندوم لاتکس یا سد دندانی منتقل کرد – (یک قطعه لاستیک مربع شکل و نازک ساخته شده با لاتکس یا سیلیکون).

 

  • داشتن تماس جنسی با چندین فرد: هرچه با افراد بیشتری تماس جنسی داشته باشید ، خطر آلودگی بیشتر می شود. این برای شرکای همزمان و همچنین روابط متوالی تک همسری نیز صادق است.

 

  • داشتن سابقه بیماری های آمیزشی: داشتن عفونت مقاربتی باعث می شود که باز هم آسان تر از قبل به این عفونت مبتلا شوید.

 

  • هر کسی که مجبور به انجام رابطه جنسی یا فعالیت جنسی باشد: مقابله با تجاوز یا سواستفاده جنسی می تواند دشوار باشد ، اما مهم است که هرچه سریعتر به پزشک مراجعه کنید تا بتوانید از غربالگری ، درمان و حمایت عاطفی برخوردار شوید.

 

  • مصرف بیش از حد الکل یا استفاده از داروهای اعتیاد آور: سو مصرف مواد می تواند قضاوت شما را مختل کند و باعث شود شما تمایل بیشتری برای شرکت در رفتارهای پرخطر داشته باشید.

 

  • تزریق دارو با استفاده از سوزن مشترک: بسیاری از عفونت های جدی از جمله HIV ، هپاتیت B و هپاتیت C از این طریق منتشر می شود.
  • جوان بودن: نیمی از عفونت های مقاربتی در افراد بین 15 تا 24 سال رخ می دهد.

 

  • مردانی که برای درمان اختلال نعوظ به مصرف دارو پناه می برند: مردانی که از پزشکان خود تجویز داروهایی مانند سیلدنافیل (ویاگرا ، ریواوتیو) ، تادالافیل (سیالیس ، آدیرسکا) و واردنافیل (لویترا) را دارند ، در معرض خر ابتلای بیشتری قرار دارند. اگر از پزشک خود یکی از این داروها را می خواهید مطمئن باشید که در مورد اقدامات جنسی ایمن به روز هستید.

بیماری های مقاربتی

راه های پیشگیری

روش های مختلفی برای جلوگیری یا کاهش خطر ابتلا به بیماری ها یا عفونت های مقاربتی وجود دارد.

 

  • پرهیز کنید. موثرترین راه برای جلوگیری از بیماریهای مقاربتی (پرهیز از رابطه جنسی) است.
  • با یک شریک آلوده زندگی نکنید:. راه قابل اعتماد دیگر برای جلوگیری از بیماری های مقاربتی ماندن در یک رابطه طولانی مدت و تعهد متقابل است که در آن هر دو نفر فقط با یکدیگر رابطه جنسی برقرار کنند و نفر سومی نباشد.

 

  • آزمایش دهید: . تا زمانی که هر دو نفر از نظر داشتن بیماری ای مقاربتی مورد آزمایش قرار نگیرید از رابطه واژینال و مقعدی با شرکای جدید خودداری کنید. رابطه جنسی دهانی خطر کمتری دارد ، اما برای جلوگیری از تماس مستقیم (غشای مخاطی دهان و دستگاه تناسلی) از کاندوم لاتکس یا سد دندان استفاده کنید.

 

  • واکسن بزنید: واکسیناسیون زودهنگام ، قبل از برقراری رابطه جنسی ، در پیشگیری از انواع خاصی از عفونت های مقاربتی نیز موثر است. واکسن برای جلوگیری از ویروس پاپیلومای انسانی ، هپاتیت A و هپاتیت B در دسترس است.

مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری های آمیزشی واکسن HPV را برای دختران و پسران 11 و 12 ساله توصیه می کند. اگر در سن 11 و 12 سالگی به طور کامل واکسینه نشده اید ، مراکز پیشگیری توصه می کنند دختران و زنان در 26 سالگی و پسران و مردان نیز در همان 26 سالگی واکسن را دریافت کنند.

واکسن هپاتیت B معمولاً به نوزادان تزریق می شود و واکسن هپاتیت A برای کودکان 1 ساله توصیه می شود. هر دو واکسن برای افرادی که قبلاً از این بیماری ها در امان نبوده اند و برای افرادی که در معرض خطر ابتلا به عفونت قرار دارند ، مانند مردانی که با هم جنس خود رابطه جنسی دارند و مصرف کنندگان مواد مخدر IV توصیه می شود.

 

  • به طور مداوم و صحیح از کاندوم و سدهای دندانی استفاده کنید: برای هر عمل جنسی ، چه از راه دهان ، از طریق واژن یا مقعد ، از کاندوم لاتکس یا سد دندانی استفاده کنید. هرگز از روان کننده های روغنی مانند ژله های نفتی همراه با کاندوم لاتکس یا سد دندان استفاده نکنید.

 

  • کاندوم های ساخته شده از غشاهای طبیعی توصیه نمی شوند: زیرا در جلوگیری از بیماری های مقاربتی موثر نیستند. بخاطر داشته باشید که در حالی که کاندوم خطر قرار گرفتن در معرض بیشتر عفونت های آمیزشی را کاهش می دهد ، اما محافظت کمتری را برای عفونت های مقاربتی درگیر زخم های دستگاه تناسلی مانند HPV یا تبخال ایجاد می کند. همچنین ، اشکال جلوگیری از بارداری بدون مانع ، مانند قرص های جلوگیری از بارداری (داروهای ضد بارداری خوراکی) یا دستگاه های داخل رحمی ، از انتقال عفونت های مقاربتی جلوگیری نمی کنند.

 

  • بیش از حد الکل مصرف نکنید : اگر تحت تأثیر مواد مخدر و الکل قرار بگیرید ، احتمال اینکه ریسک جنسی کنید ، زیاد است.

 

  • برقراری ارتباط قبل از رابطه جنسی: قبل از هرگونه تماس جدی جنسی ، در مورد انجام رابطه جنسی ایمن با شریک زندگی خود در ارتباط باشید. اطمینان حاصل کنید که شما به طور خاص در مورد فعالیت هایی که درست و یا نادرست است است آگاهی دارید.

 

  • به ختنه مردان توجه کنید : شواهدی وجود دارد که نشان می دهد ختنه مردان می تواند خطر ابتلا به اچ آی وی از یک زن آلوده (انتقال دگرجنسگرایانه) را تا 60٪ کاهش دهد. ختنه مردان همچنین ممکن است به جلوگیری از انتقال HPV دستگاه تناسلی و تبخال تناسلی کمک کند.
لینک کوتاه : https://www.news.ir/?p=425139
  • نویسنده : نسرین احمدپور
  • منبع : https://www.mayoclinic.org/diseases-conditions/sexually-transmitted-diseases-stds/symptoms-causes/syc-20351240

ثبت نظر

-