حال و هوای عید کرونایی امسال

عید کرونایی

روز های زمستانی می روند.آنها هم مثل تمام روز هایی که گذشت ضمیمه تاریخ می شوند.یک سال دیگر از عمر های گذران مان رو به اتمام است.در نهایت هم می رسیم به رسم شیرین هر سال :
نوروز ،
عیدانه،
یا یک بهانه برای رو کردن شادی ها و در کردن خستگی هایی که در طول سال در وجود مان جا خشک کرده بودند .نوروز که می آید بدون شک یک انرژی سازنده و عالی را نثار روح مان می کند.نا خواسته تازه می شویم.نو می شویم.
کهنگی ها را رها می کنیم  و به اوضاع زندگی سرو سامانی می دهیم. انگار حوالی این روزها با جریان کائنات هماهنگ تریم.با تمام خوشایند ها و ناخوشایندهایی  که در سال ۱۳۹۹ شاهد آن بودیم به نوروز رسیدیم .
بعضی هایمان رفتند و یاد و خاطرشان تا همیشه با ماست،بعضی هم هنوز بهره مند از نعمت زندگانی روزگار می گذرانیم.
به پاس این نعمت خدا را سپاس.

******

>>>بیشتر بخوانید:

بازی های عید نوروز / جذاب و سرگرم کننده

عید کرونایی پیش رو:

دومین نوروز متفاوت را پیش رو داریم.کرونای این روز های ما خیال رفتن ندارد انگار.جا خشک کرده لابه لای لحظه هایمان.
اما زندگی قدرتمند تر است.
زندگی به شدت جاری ست.آنقدر جاری که حتی بدترین اتفاق ممکن هم جلو دارش نیست.
تولد ها اتفاق می افتند.درختان هنوز هم به بار می نشینند.گل ها غنچه می کنند.گنجشک ها می خوانند.
خورشید گرما می بخشد ودرخشش ماه هنوز هم تماشایی ست.و این نشان از آن دارد که آ فریدگار ما به آفریده هایش امید دارد.
هیچ چیز ایستادنی نیست.همه چیز در گذر است.کرونا ی این روز های ما هم میگذرد.بدون شک روز های پر شور تری خواهند آمد .

******

این روزها که در شهر قدم میزنم.کوچه ها فریاد عید سرداده اند.جوجه های رنگی روی دست آدمها می روند.
نمی دانم کجا ؟از ابتدا که رنگی نبودند آدمها رنگ شان کرده بودند تا  دلربا تر باشند.یک ریز صدای جیک جیک  سر داده بودند.سبز بودند و آبی و قرمز و زرد.شده اند اسباب سرگرمی ما آدمها.
چه خوب که مراقب این کوچک های جذاب و دوست داشتنی بمانیم. وصرفا برای دل خوش بودن کودک مان آنها را به یک اسباب بازی موقت مبدل نسازیم و مسئولیت نگه داری شان را به خوبی عهده دار شویم.

((اجازه ندهیم شادی عید ما برای این کوچک های جذاب گران تمام شود.))

******

عید کرونایی و ماهی سفره هفت سین

ماهی قرمز های کوچک سر سفره هفت سین هر سال را که دیده اید.به نیمه فروردین ماه نرسیده تلف می شوند .فدا می شوند.
به همین سادگی.فدای یک لحظه زیبایی سفره هفت سین آدمها.
نمیدانم از کی و در کجا این رسم به سفره های هفت سین مان اضافه شد.اما یقین دارم که در گذشته های دور چنین رسمی مرسوم نبوده است گذشتگان اگر هم تمایلی به نگهداری ماهی در خانه داشتند ماهی را داخل حوضی در حیات خانه نگه داری می کرده اند.
در گذشته طبق شنیده ها و آنطور که به خاطر داریم،خانه ی ماهی ،حوض بود نه تُنگ.تُنگ ماهی سر سفره هفت سین به گمانم مد ساخته شده ی دست آدمهای مدرنیته باشد.
همیشه باخودم می گویم :چه می شود اگر یک تُنگ بلور تَنگ  بر سر سفره هفت سین مان نباشد که دو عدد ماهی داخلش با هول و هراس شنا کنند. چه می شود اگر دنیای بزرگ ماهی را محصور یک تُنگ کوچک نسازیم.
شاید با من هم نظر نباشید ،امابه عقیده من ماهی خوب است، نه در  داخل تُنگ .تُنگ برای ماهی مثل قفس برای پرنده می ماند.

این چه رسمی می تواند باشد ؟

چه بهتر که عقل و منطق را جایگزین آداب و رسوم اشتباه سازیم، وقبل ازتقلید کورکورانه و انجام هر عملی نگاهی به درست و غلط بودن ماجرا داشته باشیم. چه بسیار رسم هایی که از پیشینیان به ما رسیده اند و از پایه غلط هستند یا اینکه حد اقل مناسب یک دوره به خصوص تاریخ بوده اند نه زمان حال.
من اگر باشم هیچ  ماهی را داخل تُنگ نمی خواهم.شما هم نخواهید که ماهی های امسال داخل دنیای کوچک تُنگ از غصه بمیرند.
به همان اندازه که حفظ  زندگی یک انسان ارزشمند است .حفظ زندگی یک موجود زنده دیگر نیز هم ،و ما این ارزش را تنها  مختص انسان می دانیم.به همین خاطر هر طور که میل مان باشد با طبیعت و حیوانات بر خورد می کنیم.

((اجازه ندهیم  شادی عید ما  برای ماهی قرمز های کوچک گران تمام شود))

******

عید کرونایی و سیزده به در

هر سال با فرا رسیدن عید نوروز و تحویل سال ،خوش گذرانی روز سیزدهم فروردین یا به اصطلاح همان” سیزده به در “خودمان همان چیزی ست که ما را تا سپری کردن آخرین روز تعطیلات نوروز دل خوش نگه می دارد.
مراسم سیزده به در یکی از همان رسوماتی ست که برایمان لذت بخش است .در آن روز حس خوشایند و دل پسندی را در جوار خانواده تجربه می کنیم.
عنصر اصلی که با این روز به یادماندنی گره خورده است “طبیعت” است.
در حقیقت روز سیزده را با سپری کردن در دامان طبیعت به عیش و نشاط و خوش گذرانی می گذارنیم و سطح اندوخته ی انرژی مان را برای شروع مجدد کار و تلاش در سال جدید بالا می بریم.
نکته ای که حائز اهمیت است این است که بدانیم چگونه در طبیعت حضوری بدون آسیب وضرر داشته باشیم چرا که حضور بی قید و شرط ما در طبیعت مسبب آسیب جدی و جبران ناپذیر به طبیعت خواهد بود.
چه خوب که به طور جدی به خود و خانواده یمان یاد آور شویم که طبیعت زباله دان ما آدمها نیست و در برابر آن مسئولیت داریم.نمیخواهم بحث را به کلیشه بکشانم.
اما آن  زباله ای  که به جان طبیعت چسبیده است و قاتل زیبایی و سلامت طبیعت می شود چشم و روحم را می آزارد.
ساده می گویم :”زباله هایمان را در طبیعت رها نکنیم”
چرا که هم به حقوق دیگران و هم به حقوق طبیعت تجاوز کرده ایم.و کسی که مرتکب چنین رفتاری می شود بدون شک از فقدان فرهنگ رنج می برد.
همین که در عمل کوشا باشیم کفایت می کند.

             ((اجازه ندهیم شادی عید ما برای طبیعت گران تمام شود))

******

اصلا کاش می توانستم همه چیز را سر جایش بگذارم.همه چیز هایی که انسان از طبیعت برداشته است و دیگر سرجایش نگذاشته است.
یا همه آن چیز هایی که در طبیعت نبودند و به دست بشر به طبیعت اضافه شدند.زیبا زندگی کردن یه هنر است .زیبا زندگی کنیم.