بزرگترین شناورهای جنگی دنیا+عکس

ناوشکن هلی کوپتربر کلاس ایزومو
 نیروی دریایی ژاپن تاکنون دو مورد از بزرگترین کشتی های جنگی دنیا را با ۲۴۸ متر طول به کار گرفته است. یکی از این دو کشتی ایزومو و دیگری کاگا نام دارد. کلاس ایزومو شامل بزرگترین کشتی های نظامی در ناوگان ژاپن از زمان جنگ جهانی دوم به بعد است. یا وجود اندازه بزرگ، ناوشکن هلیکوپتربر کلاس ایزومو یک کشتی پدافندی نیز محسوب می شود. با توجه به قانون اساسی ژاپن مربوط به دوران پس از جنگ جهانی دوم، ایزومو مجهز به تسلیحات ضد کشتی و ضد زیردریایی است اما نمی تواند از هیچ گونه سلاح تهاجمی سطحی استفاده کند.

علاوه بر این، گفتنی است که قدرت اصلی کشتی فوق به ظرفیت آن برای جای دهی پرنده های نظامی بستگی دارد. کلاس ایزومو قادر به حمل حداکثر ۲۸ فروند هواپیما خواهد بود و برای برخاست و فرود همزمان ۵ بالگرد نیز دارای باندهای اضافی است. به غیر از امکانات نام برده، یک فضای باربری با ظرفیت ۵۰ وسیله نقلیه هم وجود دارد. به کمک ۴ توربین گازی با قدرت ۱۱۲۰۰۰ اسب بخار، این کشتی می تواند به حداکثر سرعت ۳۰ گره دریایی دست یابد.

رزم‌ناو کلاس کیروف
کلاس کیروف از جمله رزم ناوهای نیروی دریایی روسیه و در شمار بزرگترین نبرد رزم ناوهای عملیاتی دنیا است که حتی به آنها لقب دژ عظیم دریایی روسیه را نیز داده اند. این رزم ناو با طول ۲۵۲ متر، در واقع یک کشتی تهاجمی به شمار می رود. قدرت ۱۴۰۰۰۰ اسب بخاری کیروف توسط یک سیستم پیشران ترکیبی متشکل از رآکتور هسته ای و توربین های بخار تامین می شود. مجموعه این دو می توانند حداکثر سرعتی معادل ۳۲ گره دریایی را در اختیار رزم ناو کلاس کیروف قرار دهند.

از منظر سیستم تسلیحاتی، کیروف مجهز به انواع موشک های ضد کشتی، موشک های سطح به هوا، اژدرها و همچنین سلاح های ثابت است. یک پوشش زرهی ۷۶ میلی متری نیز از رآکتور محافظت می کند. کیروف می تواند در مجموع ۳ بالگرد و ۷۱۰ نفر خدمه را حمل کند. در ابتدا اتحاد جماهیر شوروی ۴ فروند از این رزم ناوهای سنگین هسته ای با موشک های هدایت شونده را به خدمت گرفت. اما هم اکنون تنها یک فروند از آن به صورت فعال در اختیار نیروی دریایی روسیه قرار دارد.

کشتی تهاجمی دوزیست کلاس Wasp
از نظر تعداد کشتی ها و همچنین شمار بزرگترین کشتی های جنگی، نیروی دریایی آمریکا در سطح جهانی رکورددار است. بین سال های ۱۹۸۹ تا ۲۰۰۹، هشت کشتی تهاجمی دوزیست کلاس Wasp به کار گرفته شدند و همگی آنها نیز در وضعیت خدمت فعال قرار دارند. درست مانند سایر کشتی های تهاجمی دوزیست، این مورد نیز برای لنگر انداختن در ساحل دشمن، استقرار نیروهای زمینی و پشتیبانی از آنها طراحی شده است.

این کشتی با طول نزدیک به ۲۵۷ متر قادر به جا به جایی ۲۰۰۰ تفنگدار دریایی با تانک، خودروهای زرهی سبک، وسایل نقلیه نظامی دوزیست، هواپیماهای تهاجمی سبک، بالگرد، تسلیحات مختلف و ذخایر پشتیبانی است. علاوه بر این، هر کشتی کلاس Wasp مجهز به ۶۰۰ تحت خواب بیمارستانی با ۶ اتاق مخصوص جراحی خواهد بود. دو توربین بخار به همراه دو توربین الکتریکی، سرعت ۲۲ کیلومتر بر ساعت را برای Wasp امکان پذیر ساخته اند.

کشتی تهاجمی دوزیست کلاس آمریکا
این کلاس نیز ۲۵۷ متر طول دارد و بدین ترتیب از نظر اندازه با Wasp یکی است. اما برخلاف نمونه مشابه خود، به منظور جای دهی هواپیماهای بزرگتر مجهز به فضای بیشتری برای بخش عرشه است. نیروی دریایی آمریکا در حال حاضر یک فروند از این کشتی های تهاجمی دوزیست نسل جدید را در اختیار دارد، یک فروند سفارش داده شده و برای ۹ فروند کشتی اضافه دیگر نیز برنامه ریزی های لازم به عمل آمده است. این محصول در مقایسه با Wasp قادر به حمل و نقل هواپیما، تانک و خودروهای زمینی سنگین تر است. یو اس اس آمریکا می تواند ۱۶۸۷ تفنگدار دریایی، ۹۹۴ سرباز و ۶۵ افسر را در خود جای دهد.

کلاس آمریکا از طریق دو موتور توربین گازی و دو پیشرانه کمکی به سرعت ۲۰ گره دریایی دست می یابد.

ناو هواپیمابر کلاس شارل دوگل
با ۲۶۱٫۵ متر طول ناو هواپیمابر شارل دوگل نه تنها یکی از بزرگترین کشتی های جنگی دنیا به شمار می رود، بلکه ناو سرفرماندهی فعلی و تنها ناو هواپیمابر فعال در نیروی دریایی فرانسه نیز محسوب می شود. از طرفی دیگر شارل دوگل اولین ناو مجهز به نیروی محرکه هسته ای فرانسه است و یک عرشه پرواز تاثیرگذار به طول ۱۶۵ متر بهره می برد.

دو رآکتور آب فشرده K15 در کنار دو توربین بخار و چهار توربین الکتریکی- دیزلی، حداکثر سرعت ۳۲ گره دریایی را میسر ساخته اند.

ناو هواپیمابر کلاس Clemenceau
این ناو توسط شرکت صنایع جنگ افزاری فرانسه به نام گروه نیوال ساخته و در ژوئیه سال ۱۹۶۳ به خدمت گرفته شد. این محصول اولین ناو هواپیمابری بود که به وسیله فرانسه پس از جنگ جهانی دوم طراحی و در سال ۲۰۰۰ توسط برزیل خریداری شد. بدین ترتیب Clemenceau با طول ۲۶۵ متر تبدیل به ناو سرفرماندهی نیروی دریایی برزیل شد.

به عنوان یکی از بزرگترین کشتی های جنگی تاریخ این ناو می تواند در مجموع ۳۹ هواپیما، ۲۲ جت و ۱۷ بالگرد را جا به جا کند. به این آمار باید ظرفیت حمل ۱۲۷۴ خدمه، ۶۴ افسر و اتاقی برای ۵۸۲ خدمه هوایی را نیز اضافه کرد. ناو هواپیمابر کلاس Clemenceau با تجهیز به ۶ دیگ بخار و ۴ توربین بخار، می تواند به سرعت ۳۲ گره دریایی دست یابد.

ناو هواپیمابر INS Vikramaditya؛ نمونه اصلاح شده کلاس کی‌یف
در سال ۲۰۰۴، هند یکی از چهار کشتی کلاس کی‌یف که توسط روسیه از خدمت کنار گذاشته شده بود را خریداری کرد. دو ناو هواپیمابر دیگر این کلاس برای نگه داری در موزه به چین فروخته شدند و آخری نیز تخریب شد. اما شاید جالب ترین نکته معامله میان هند و روسیه، واگذاری رایگان کشتی باشد! با این حال هند هزینه ای جداگانه برای بازسازی، مدرن سازی و افزودن تسلیحات متفاوت به روسیه پرداخت کرد. بدین ترتیب در نوامبر سال ۲۰۱۳، تغییرات مورد نظر انجام شد، آزمایش های دریایی نیز صورت گرفت و INS Vikramaditya راه اندازی شد.

نوسازی های انجام شده، اندازه کشتی را از حد استاندارد ۲۷۳ به ۲۸۳ متر افزایش دادند. Vikramaditya قادر به حمل حداکثر ۳۶ هواپیما، ۱۱۰ افسر و ۱۵۰۰ دریانورد است. ۸ ژنراتور بخار تحت فشار توربو به همراه ۴ توربین بخار، قدرتی معادل ۱۸۰۰۰۰ اسب بخار تولید می کنند که ناو هواپیمابر مذکور را به سرعت ۳۰ گره دریایی می رساند.

ناو هواپیمابر کلاس کوزنتسوف نسخه تکمیل شده چینی
درست مانند INS Vikramaditya ناو هواپیمابر آدمیرال کوزنتسوف نیز در اصل یک کشتی روسی بوده است. اتحاد جماهیر شوروی ساخت و ساز ناو هوپیمابر کلاس کوزنتسوف را در سال ۱۹۸۵ آغاز کرد. اما فروپاشی شوروی باعث شد که این پروژه به صورت ناتمام رها شود. پس از گذشت بیش از ۱۰ سال از این وضعیت، یک شرکت چینی کشتی نام برده را از اوکراین خریداری کرد و در ادامه طی سفری آهسته نسخه چینی ناو هواپیمابر کلاس کوزنتسوف در سال ۲۰۰۲ موفق شد به آب های این کشور راه یابد. گفتنی است که یک دوره ۱۰ ساله دیگر هم برای تکمیل امکانات ضروری کشتی و مدرن سازی آن سپری شد تا در نهایت به دست نیروی دریایی ارتش آزادی‌بخش خلق چین برسد.

با توجه به آن که بین تولید و به کار گیری این کشتی مجموعا ۲۷ سال فاصله افتاد، کلاس کوزنتسوف رکورد دار طولانی مدت ترین زمان ساخت و ساز برای یک ناو هواپیمابر است. این ناو که پس از بازسازی توسط چین تحت عنوان لیائونینگ شناخته شد، ۳۰۴٫۵ متر طول دارد و یکی از بزرگترین کشتی های جنگی در کره خاکی است. لیائونینگ همچنین نخستین ناو هواپیمابر ناوگان چین محسوب می شود. این محصول می تواند تا ۴۰ هواپیما و ۱۹۶۰ خدمه معمولی را در خود جای دهد. کشتی با استفاده از توربین های بخار، توربین های الکتریکی و ژنراتورهای دیزلی به سرعت ۳۲ گره دریایی دست می یابد. همانند ایزومو این مورد نیز تنها مجهز به سیستم های تسلیحاتی دفاعی خواهد بود و برای حملات تهاجمی وابسته به هواپیما است.

ناو هواپیمابر کلاس کوزنتسوف
با ۳۰۵٫۱ متر طول، این ناو هواپیمابر سنگین مجهز به موشک های کروز یکی دیگر از بزرگترین کشتی های جنگی جهان و همچنین بزرگترین کشتی نظامی ساخته شده توسط روس ها است. در اصل دو ناو هواپیمابر از این کلاس برنامه ریزی شد و تنها آدمیرال کوزنتسوف به مرحله تکمیل نهایی در روسیه رسید. آدمیرال که در سال ۱۹۹۰ به نیروی دریایی شوروی پیوست، تنها ناو هواپیمابر فعال در ناوگان دریایی روسیه به شمار می رود.

این کشتی غول پیکر نه تنها مجهز به تسلیحات دفاعی و تهاجمی است، بلکه می تواند تا ۱۶۹۰ نفر خدمه را نیز جا به جا کند. ۶۲۶ خدمه اضافی نیز در ۵۰ هواپیما شامل ۱۸ الی ۳۲ پرنده ثابت بال و ۱۷ الی ۲۴ بالگرد جای می گیرند. ژنراتورهای بخار تحت فشار، توربین های بخار و ژنراتورهای دیزلی ناو هواپیمابر کلاس کوزنتسوف را با سرعت ۲۹ گره دریایی به حرکت در می آورند.

ناو هواپیمابر کلاس نیمیتز
بزرگترین کشتی جنگی جهان ناو هواپیمابر کلاس نیمیتز نام دارد. این کشتی به طول ۳۳۲٫۸ متر و ارتفاع ۲۳ طبقه در نوع خود یک شهر شناور محسوب می شود. نیروی دریایی آمریکا ۱۰ فروند از این ناوهای غول پیکر را به صورت فعال در خدمت خود دارد. کلاس نیمیتز توسط دو رآکتور هسته ای A4W ساخت شرکت برق وستینگهاوس تامین انرژی می شود و از این طریق توانسته به سرعت ۳۰ گره دریایی دست یابد.

کلاس مذکور در سال ۱۹۷۵ فعالیت رسمی خود را آغاز کرد و کشتی فرمانده آن یو اس اس نیمیتز به شمار می رود. نیمیتز و کشتی های خواهر آن هر کدام قادر به حمل ۸۵ الی ۹۰ فروند هواپیما هستند، یعنی چیزی حدود ۲ برابر کشتی های نظامی دیگر. با در نظر گرفتن خدمه کشتی و خدمه هوایی، نیمیتز می تواند ظرفیت کافی برای ۵۰۰۰ خدمه را فراهم کند.

ناو هواپیمابر کلاس جرالد آر. فورد
یو اس اس جرالد آر. فورد نخستین ناو از کلاس جدید فورد در خط تولید ناوهای هواپیمابر نیروی دریایی آمریکا محسوب می شود. از نظر مشخصات، کلاس فورد شباهت زیادی به ناوهای هواپیمابر کلاس نیمیتز دارد. طول کشتی، سایز عرشه پرواز، موتورها و ظرفیت بارگیری هواپیما تا اندازه قابل توجهی به جد جرالد آر. فورد نزدیک هستند. البته گفتنی است که از حیث تکنولوژی های روز دنیا، کمتر نمونه ای به پای کلاس فورد می رسد. هرچند ممکن است یو اس اس جرالد آر. فورد پیشرفته ترین کشتی جنگی جهان نباشد، اما قطعا یکی از مدرن ترین ناوهای هواپیمابر فعال در دنیا است.

اجزای پیشران الکتریکی جایگزین سیستم های قدیمی وابسته به بخار شده اند. این موضوع باعث می شود که فورد تا سه برابر ظرفیت تولید الکتریسیته بیشتری از کلاس نیمیتز داشته باشد. علاوه بر این، یو اس اس جرالد آر. فورد اولین ناو هواپیمابر نیروی دریایی است که به طور کامل با استفاده از مدل سازی سه بعدی طراحی شده است. از جمله دیگر خصوصیات کاربردی این کشتی عظیم می توان به عرشه پرواز بزرگتر و فضاهای کاری ارگونومیک اشاره کرد.