این تحقیق بر مبنای نظریه اثبات شده «جیم پیبلس» (Jim Peebles)، فیزیکدان و کیهان شناس آمریکایی- کانادایی در مورد ساختار عالم هستی استوار شده که او را سال ۲۰۱۹ برنده جایزه نوبل فیزیک کرد. گرم شدن عالم هستی در پیروی از ساختار او و چگونگی تغییر دمای آن در طول زمان به خاطر حرکت کهکشان‌ها و خوشه‌های کهکشانی رخ می‌دهد.
«Yi-Kuan Chiang»، نویسنده اصلی تحقیق می‌گوید: «همزمان با فرگشت عالم هستی، گرانش، ماده تاریک و گاز موجود در فضا را به درون کهکشان‌ها و خوشه‌های کهکشانی می‌کشد، این کشیده شدن آنقدر قوی است که گازهای بیشتری دچار تکانه شده و گرم می‌شوند.»
محققان برای اندازه گیری تغییرات دمایی عالم هستی، دمای گازهای قسمت‌های دوردست فضا را با دمای گازهای نزدیک به زمین مقایسه کردند. نور ساطع شده از ستاره‌ها و کهکشان‌های دوردست مدت زمان بسیار طولانی طول می‌کشد تا به زمین برسد بنابراین نگاه کردن به اجسام دوردست همانند سفر کردن در گذشته است.
رصد اعماق فضا نشان داد که دمای گیتی در حال افزایش بوده و این افزایش دما احتمالاً همچنان ادامه خواهد یافت. «Brice Ménard»، استاد فیزیک و نجوم دانشگاه جانز هاپکینز می‌گوید: «ما دما را در طول تاریخ عالم هستی اندازه گیری کردیم. با گذر زمان، تمام خوشه‌های کهکشانی گرم‌تر شده‌اند چرا که نیروی گرانشی آن‌ها گازهای بیشتری را به طرفشان کشیده است.»
تعبیر خواب
قیمت ارز
فال حافظ