محققان مرکز پیشرانش جت ناسا (JPL) پس از بررسی مدار ۲۰۲۰ SO متوجه شدند که یک شهاب سنگ معمولی نیست. مدار شهاب سنگ‌ها معمولاً کشیده است و متناسب با مدار زمین کج می‌شود. اما مدار این شهاب سنگ به دور خورشید بسیار شبیه به مدار آن به دور زمین و صفحه مداری (orbital plane) آن نیز تقریباً مشابه با زمین بود.
داشتن چنین خصوصیاتی برای یک شهاب سنگ بسیار بعید است. رصدهای بیشتر نشان داد که تشعشعات خورشیدی در حال تغییر مدار ۲۰۲۰ SO هستند، این درحالیست که چنین اتفاقی برای شهاب سنگ‌ها نمی‌افتد. محققان پس از تحلیل بیش از صدها موقعیت این شیء در طول سه ماه به تأثیر فشار تشعشعات خورشیدی پی برده و چگالی کم آن را تأیید کردند.
محققان می‌گویند شیء مورد در واقع قسمتی از بوستر راکت است. ماه نشین Surveyor 2 بیستم سپتامبر ۱۹۶۶ (۲۹ شهریور ۱۳۴۵) بر فراز راکت Atlas-Centaur به سمت ماه پرتاب شد. مأموریت این ماه نشین بررسی سطح قمر زمین پیش از شروع مأموریت آپولو بود که سال ۱۹۶۹ بشر را به ماه رساند. ارتباط ماه نشین Surveyor 2 مدت کوتاهی پس از جدایی از مرحله بالایی بوستر راکت Centaur با زمین قطع شد.
Surveyor 2 در نهایت با ماه برخورد کرد و مرحله بالایی بوستر راکت Centaur با گذر از کنار ماه در مداری نامعلوم در خورشید قرار گرفت و ناپدید شد. محققان می‌گویند این بوستر حالا در مدار زمین قرار گرفته و حداقل ۴ ماه به دور آن گردش می‌کند و پس از آن دوباره در مدار خورشید قرار خواهد گرفت.
تعبیر خواب
قیمت ارز
فال حافظ