این تکنولوژی از سه قسمت اصلی تشکیل شده است: سیستم لیزری، سیستم کنترل برای هدفگیری لیزر و سیستم تامین توان مصرفی. آزمایشگاه تحقیقاتی نیروی هوایی آمریکا که مسئولیت انجام این تست را بر عهده داشت در مورد مزایای این تکنولوژی چنین گفت:
SHiELD یک قدم بزرگ برای توسعه سیستم های انرژی جهت گیرنده است و می تواند تحولی در تکنولوژی دفاعی نظامی به وجود بیاورد.
فعلا این تکنولوژی دفاعی قابلیت استفاده عملی در میدان نبرد را ندارد چرا که نیروی هوایی ایالات متحده در سال ۲۰۱۷ قرارداد پروژه را با شرکت سازنده یعنی لاکهید مارتین امضا کرد و احتمالا اتمام این پروژه تا سال ۲۰۲۱ به طول بیانجامد. بعد از آن هم مدتی طول می کشد تا این سیستم بتواند کاربرد خود را در نیروی هوایی پیدا کند.
با فرض اینکه تکنولوژی مورد نظر طبق انتظارات کار کند، تاثیر بسزایی در جنگ های هوایی خواهد داشت. این سیستم لیزری حداقل در شروع کار یک سلاح یورشی نخواهد بود بلکه برای دفاع در برابر موشک های شلیک شده مورد استفاده قرار خواهد گرفت. (به هر دو صورت پدافندهای زمین به هوا و هوا به هوا)
به نظر می رسد تا زمانی که تداخل گری در کار لیزر اختلال ایجاد نکند، یک جنگنده هوایی مجهز به این تکنولوژی در مقابل حملات موشکی مصون خواهد ماند.
در سال ۲۰۱۵ نیز نیروی هوایی ایالات متحده آمریکا از برنامه های خود برای تجهیز جنگنده های این کشور به تسلیحات لیزری خبر داده بود.