پیش‌بینی اکونومیست از نتیجه انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا

برآورد آرای الکترال

مدل اکونومیست هر روز آپدیت شده و نظرسنجی‌های ایالتی و ملی را با شاخص‌های اقتصادی و جمعیتی ترکیب میکند تا طیف وسیعی از نتایج را با دقت قابل توجهی پیش‌بینی کند. نقطه میانه تخمین میزان آراء کالج (الکترال) برای هر حزب در روز انتخابات است.

در حالی که نامزد پیروز به حد نصاب ۲۷۰ رأی الکترال نیاز دارد، اکونومیست تعداد آرای الکترال جو بایدن را ۳۴۷ و دونالد ترامپ را ۱۹۱ تخمین زده است.

این نشریه سیاسی-اقتصادی با در نظر گرفتن شرایط کنونی و احتمالی آینده شانس پیروزی نامزد دکوکرات‌ها را ۹۱٪ می‌داند.

شبیه‌سازی‌های کالج‌های الکترال

مدل اکونومیست با شبیه سازی ۲۰،۰۰۰ مسیر برای انتخابات کار می‌کند. این برآورد با لحاظ کردن خطای نظرسنجی، احتمال تغییر در میزان مشارکت و یا فضای سیاسی و تأثیرات مناظرات و مبارزات انتخاباتی،  برای هریک از مسیرهای تخمینی، نتایج متفاوتی ارائه کرده است.

نمودار میله‌ای زیر احتمال درستی هریک از پیش‌بینی‌ها را ارزیابی کرده و هرچه میله مربوط به سهم پیش‌بینی شده از آراء الکترال هر نامزد مرتفع‌تر باشد، احتمال تحقق آن پیش‌بینی بالاتر است.

شانس پیروزی در هر ایالت

مدل اکونومیست پیش‌بینی آراء ملی را با نظرسنجی‌ها و عوامل سیاسی-اقتصادی در سطح ایالتی ترکیب می کند. اکونومیست فرض کرده است که ایالاتی که مشابه هستند به احتمال زیاد با یکدیگر حرکت می‌کنند. به عنوان نمونه اگر دونالد ترامپ مینه‌سوتا را ببرد، احتمالاً در ویسکانسین نیز برنده خواهد شد.

رای گیری عمومی بصورت روزانه مدل شده است

در مدل اکونومیست برای اولین بار میانگین نظرسنجی‌ها ارزیابی شده و میزان اثرگذاری هر نظرسنجی در تخمین میانگین کلی بر اساس اندازه نمونه‌های آن نظرسنجی اعمال شده است. همچنین این مدل نظرسنجی‌هایی که بیش از حد متمایل به یک حزب هستند را تا حدی اصلاح و تعدیل می‌کند. سپس این میانگین را با پیش‌بینی خود که بر اساس داده‌های غیر پیمایشی است ترکیب کرده و تا روز انتخابات نهایی هر روز سهم آرای نامزدها را پیش‌بینی می‌کند.

وضعیت ایالت‌های کلیدی در مدل اکونومیست

در فرهنگ سیاسی آمریکا از برخی ایالت‌ها به عنوان ایالت‌های آبی یاد می‌شود و مقصود ایالت‌هایی است که پایگاه رای دموکرات‌ها هستند و احتمال شکست نامزد دموکرات در آن‌ها بسیار کم است. کالیفرنیا و نیویورک از مهمترین ایالت‌ای آبی‌رنگ هستند که اکثریت شهروندان آن‌ها حامیان حزب دموکرات هستند. 

از سوی دیگر ایالت‌هایی مثل تگزاس، کانزاس، تنسی و … که فضای محافظه‌کارانه‌ا دارند، حامیان حزب جمهوری‌خواه هستند و به عنوان ایالت‌ها قرمز رنگ شناخته می‌شوند.

اما آنچه سرنوشت نهایی انتخابات را مشخص می‌کند آرای الکترال چند ایالت کلیدی است که گاه نماد رنگی آن‌ها بنفش یا خاکستری است. این ایالت‌ها که در محور Rust Belt قرار دارند به نوعی کمربند صنعتی آمریکا بوده‌اند و به دلایلی (اقتصادی و جمعیتی و …) در دوره‌های مختلف انتخابات، متفاوت عمل کرده و یا رقابت بسیار نزدیکی بین دو حزب برقرار بوده است. در انتخابات ۲۰۱۶ هیلاری کلینتون اغلب ایالت‌های کلیدی را به ترامپ واگذار کرد و حتی برخی ایالت‌هایی که دوره‌های متوالی به دموکرات‌ها رأی داده بودند، اینبار به رنگ قرمز درآمده‌اند.

با این حال گویا دوباره ورق برگشته و اوضاع جو بایدن در این ایالت‌ها به مراتب بهتر از ترامپ است. در میان ایالت‌های کلیدی برخی مثل فلوریدا که ۲۹ کالج الکترال دارد، رقابت بسیار سختی میان دوحزب است و کسب کالج‌های الکترال فلوریدا برای هر دو نامزد اهمیت حیاتی دارد. دیگر ایالت‌های کلیدی نی به تناسب کالج‌های انتخاباتی مهم هستند.

در فاصله ۳ ماه تا انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا، نگاهی به برآورد اکونومیست از وضعیت این ایالت‌ها داشته‌ایم.

آریزونا

دارای ۱۱ کالج انتخاباتی

فلوریدا

دارای ۲۹ کالج انتخاباتی

 

میشیگان

دارای ۱۶ کالج انتخاباتی

 

کارولینای شمالی

دارای ۱۵ کالج انتخاباتی

 

نیوهمپشایر

دارای ۴ کالج انتخاباتی

 

نوادا

دارای ۶ کالج انتخاباتی

 

پنسیلوانیا

دارای ۲۰ کالج انتخاباتی

 

جورجیا

دارای ۱۶ کالج انتخاباتی

 

اوهایو

دارای ۱۸ کالج انتخاباتی

ویسکانسین

دارای ۱۰ کالج انتخاباتی

 

تگزاس

دارای ۳۸ کالج انتخاباتی

منابع:

*دفتر سرشماری ایالات متحد، مرکز انتخابات و داده های علمی MIT، بررسی انتخابات کنگره ۲۰۱۶؛ دفتر تحلیل اقتصادی ایالات متحده، مطالعات ملی انتخابات آمریکا، ۲۷۰towin.com، گالوپ، FiveThirtyEight؛ YouGov

*پیش‌بینی اقتصادی؛ اندرو گلمن و مرلین هایدمنز، دانشگاه کلمبیا