نیوز/ فرهاد اشراقی؛ در همه دنیا حدود ۶۰ درصد از درآمد باشگاهها از طریق حق پخش تلویزیونی تأمین میشود. در ایران هم اگر مثلاً هزینه سالانه پرسپولیس و استقلال ۱۰۰ میلیارد باشد ۶۰ میلیاردش را باید تلویزیون بدهد که خب نمیدهد حالا اینکه بسیاری از پولها در این دو تیم (و تیمهای دیگر) حیف و میل میشود و درست هزینه نمیشود، بحث دیگری است، اما حداقل در مورد قضیه حق پخش تلویزیونی به آبی و قرمز که طرفداران زیادی دارند ظلم میشود و این ظلم در سالهای گذشته تبدیل به یک ظلم پایدار شده است.
تلویزیون برای پخش یک سریال معمولی میلیونها تومان و شاید میلیاردها تومان هزینه میکند، اما حاضر نیست برای فوتبال هزینه کند. حالا به شهرآورد کاری نداریم، اما بازیهای معمولی پرسپولیس و استقلال حداقل ۱۰ میلیون بیننده دارد که عدد بسیار بزرگی است. یعنی ۱۰ میلیون نفر ۲ ساعت تمام پای تلویزیون مینشینند تا بازیهای تیم محبوبشان را تماشا کنند و به همین دلیل قبل، وسط و پایان بازی کلی آگهی بازرگانی هم تماشا میکنند. میزان این آگهیها هنگام پخش بازیهای حساس پرسپولیس و استقلال با پخش آگهیها وسط برنامههایی نظیر دورهمی و عصر جدید برابری میکند، اما پرسپولیس و استقلال یکدهم که هیچ، شاید یک صدم دورهمی و عصر جدید هم از تلویزیون و آگهیهایش درآمد ندارند که خب این خیلی بد است. یک بخش از ماجرا برمیگردد به خود تلویزیون و بخش دیگر مربوط میشود به وزارت ورزش و خود باشگاهها که نمیتوانند حق پرسپولیس و استقلال را بگیرند و در نتیجه کلی مشکل مالی ایجاد میشود و هر روز بحث شکایت و شکایتکشی به فیفا داغ است. تلویزیون اگر حداقل ۲۰ درصد حق پخش تلویزیونی را هم به قرمز و آبی بدهد بسیاری از مشکلات آنها حل میشود، اما معلوم نیست چرا این مشکل بیش از ۲۰ سال است که حل نشده و انگار قرار هم نیست حل شود.