نیوز/ مهدی شیروانی؛ خانم ژاله فرامرزیان معاون وزیر ورزش و جوانان بهعنوان عضو هیاترییسه فدراسیون ورزشهای زورخانهای بالاترین حکم تاریخ این ورزش را به امیر عرب اهداء کرد! معاون وزیر ورزش، اما این نگاه محبتآمیز و لطف گرانقدر را در سال المپیک از پرافتخارترین ورزش المپیکی ایران، دریغ فرموده و بهجای حمایت و تلاش برای تامین و افزایش بودجه ضروری، الزامی و موردنیاز کشتی، همان مبلغی را که خود فدراسیون با رایزنی و “منبمیرم تو بمیری” از حامیان مالی، اسپانسرها یا مسئولان نهادهای مختلف تامین کرده است را بلوکه کرده و بعد از مدتها که مجبور به پرداخت آن شدهاند، بخشی از آن کمک مالی را تحویل داده و مانع پرداخت بخش دیگری از همان پول شده است!
هرچند هرگز نحوه برخورد مسئولان وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک با قهرمانان افتخارآفرین المپیک منطقی و اصولی نبوده و همیشه بعد از ناکامیهای روزهای نخستین برگزاری بازیهایالمپیک، یادشان میافتد باید چشم امیدشان به کشتیگیران و زحمتکشان بیادعای ورزش اول کشورمان برای کسب مدال و افتخار باشد، لذا همه یاد حضور در سالن مسابقاتکشتی در بازیهایالمپیک میافتند! آنهایی که برای تقویت روحیه قهرمانان کشتی، سالی یک بار هم در سالن کشتی حاضر نشده و هیچ سراغی از اردونشینان و ملی پوشان نمیگیرند در روزهای پایانی المپیک که پیکارهایکشتی برگزار میشود، و برای دادن وعده پرداخت پاداشهای آنچنانی با هم مسابقه گذاشته، از هم سبقت و پیشی میگیرند! احتمالا در المپیک پیشِ رو سرکار خانم فرامرزیان هم بهجمع این حضرات پیوسته و هنگام ثبت ناکامیهای رشتههای مختلف اعزامی به توکیو، ایشان هم به فکر تشویق و ایجاد انگیزه برای ملیپوشان کشتی میافتند!
متاسفانه امروز که نیاز به حمایت از کشتی و کشتیگیران و تامین نیازهای ضروری آنها داریم، نهتنها خبری از افزایش بودجهکشتی نیست، بلکه به بهانههای مختلف نهتنها هیچ تلاشی برای افزایش و بالا بردن میزان بودجه فدراسیونکشتی ندارند، بلکه از پرداخت کامل مبلغی که فدراسیون و مسئولانش با رایزنی و تلاشهای موفق به اخذ آن شدهاند نیز خودداری کرده و با کملطفی سوال برانگیز مانع واگذاری کامل آن به کشتی میشوند. خانم فرامرزیان بهجای اهدای بالاترین حکم ورزش وزرخانهای به امیر عرب، لطفا پولی که فدراسیونکشتی خودش تامین کرده را بدهید.
هرچند هرگز نحوه برخورد مسئولان وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک با قهرمانان افتخارآفرین المپیک منطقی و اصولی نبوده و همیشه بعد از ناکامیهای روزهای نخستین برگزاری بازیهایالمپیک، یادشان میافتد باید چشم امیدشان به کشتیگیران و زحمتکشان بیادعای ورزش اول کشورمان برای کسب مدال و افتخار باشد، لذا همه یاد حضور در سالن مسابقاتکشتی در بازیهایالمپیک میافتند! آنهایی که برای تقویت روحیه قهرمانان کشتی، سالی یک بار هم در سالن کشتی حاضر نشده و هیچ سراغی از اردونشینان و ملی پوشان نمیگیرند در روزهای پایانی المپیک که پیکارهایکشتی برگزار میشود، و برای دادن وعده پرداخت پاداشهای آنچنانی با هم مسابقه گذاشته، از هم سبقت و پیشی میگیرند! احتمالا در المپیک پیشِ رو سرکار خانم فرامرزیان هم بهجمع این حضرات پیوسته و هنگام ثبت ناکامیهای رشتههای مختلف اعزامی به توکیو، ایشان هم به فکر تشویق و ایجاد انگیزه برای ملیپوشان کشتی میافتند!
متاسفانه امروز که نیاز به حمایت از کشتی و کشتیگیران و تامین نیازهای ضروری آنها داریم، نهتنها خبری از افزایش بودجهکشتی نیست، بلکه به بهانههای مختلف نهتنها هیچ تلاشی برای افزایش و بالا بردن میزان بودجه فدراسیونکشتی ندارند، بلکه از پرداخت کامل مبلغی که فدراسیون و مسئولانش با رایزنی و تلاشهای موفق به اخذ آن شدهاند نیز خودداری کرده و با کملطفی سوال برانگیز مانع واگذاری کامل آن به کشتی میشوند. خانم فرامرزیان بهجای اهدای بالاترین حکم ورزش وزرخانهای به امیر عرب، لطفا پولی که فدراسیونکشتی خودش تامین کرده را بدهید.