آقایی: بهترین بازی‌های عمرم را در پرسپولیس انجام دادم

به گزارش نیوز، بدون شک یکی از مهم‌ترین دیدارهای تاریخ لیگ برتر در روز آخر لیگ هفتم بین دو تیم پرسپولیس و سپاهان اصفهان در ورزشگاه آزادی تهران برگزار شد. شاگردان افشین قطبی توانستند بازی یک-یک مساوی را با گل دقیقه ۹۶ سپهر حیدری برده و قهرمان رقابت‌ها شوند. بدون شک یکی از تأثیرگذارترین بازیکنان آن تیم عباس آقایی بود که به عنوان هافبک ۷ گل برای تیمش زد و… به بهانه آن بازی دراماتیک دقایقی با عباس آقایی گپ زدیم‌.

 ۱۲ سال پیش در چنین روزی چه اتفاقی افتاد؟
می‌دانم راجع به چه چیزی حرف می‌زنید. آن روز یکی از زیباترین روزهای فوتبالی خودم رقم خورد. گلزنی سپهر حیدری در دقیقه ۹۶ و قهرمانی پرسپولیس در استادیوم آزادی.

واقعاً فکرش را می‌کردید قهرمان شوید؟
شاید یک چیزی شبیه معجزه بود! من خودم فکر می‌کنم دقیقه ۶۰ تعویض شدم ولی یک احساس درونی به همه ما بازیکنان، نیمکت پرسپولیس و افشین قطبی می‌گفت می‌توانیم بازی را ببریم.

خیلی گل عجیبی هم سپهر زد. این‌طور نیست؟
بازی با گل‌های محسن خلیلی و احسان حاج‌صفی بازیکن وقت سپاهان مساوی جلو می‌رفت که ناگهان پشت محوطه جریمه حریف کاشته‌ای نصیب تیم ما شد. ضربه فرزاد آشوبی به دیوار دفاعی خورد و در برگشت محسن خلیلی به توپ ضربه زد ولی به نظرم خونسردی آقا کریم و ارسالی که روی دروازه انجام داد فوق‌‌العاده بود. سپهر حیدری هم که کار را تمام کرد.

آن تیم پرسپولیس حاشیه‌ها و فراز و نشیب زیادی داشت. ۶ امتیاز هم از تیم شما کسر شده بود اما درنهایت قهرمان شدید.
ما شکست تلخی در اهواز و برابر استقلال خوزستان داشتیم و این کسر امتیاز هم روحیه بچه را به هم ریخت ولی بعد از آن باخت سنگین همه برای قهرمانی هم‌قسم شدیم. تفکر قهرمانی در وجود تک‌تک بازیکنان آن تیم بود و بالاخره هم به آن رسیدیم.

با ۷ گل زده آن هم به عنوان هافبک یک ستاره برای پرسپولیس بودی اما بعد از قهرمانی جدا شدی و به سایپا رفتی. اشتباه نکردی؟
حرف شما را به نوعی قبول دارم. بهترین بازی‌های عمرم را در لیگ هفتم انجام دادم. به هر حال هرکسی ممکن است در زمانی یک تصمیم خاصی بگیرد. من دوست داشتم در پرسپولیس بمانم اما شرایطی پیش آمد که رفتم. حالا بگویم پیشمان هستم یا نه دیگر سودی ندارد.

ولی به اعتقاد ما عباس آقایی به اندازه توانایی و استعدادش به حق خود در فوتبال ایران و تیم ملی نرسید.
شما لطف دارید اما من خودم راضی هستم. خدا را هم شکر می‌کنم که فوتبالیست شدم و در این عرصه دوستان خوبی پیدا کردم.