با فرا رسیدن ماه رمضان، درست کردن غذاهای مخصوص این ماه بسیار زیاد شده است.هر منطقه از ایران غذای مخصوص خود را دارد که باهم چند نمونه از آن ها را میخوانیم.
آش عباسعلی
آش عباسعلی از غذاهای سنتی کرمانشاه است که در این منطقه برای افطار پخته میشود و طرفداران بسیاری دارد. این غذا ترکیبی از گوشت، غلات و حبوبات است که با پیاز داغ نیز تزیین میشود. یکی دیگر از مواد غذایی پرمصرف در ماه رمضان در کرمانشاه روغن حیوانی کرمانشاهی است که مردم منطقه اعتقاد دارند استفاده از آن در غذاهای سحری سبب میشود که روزهداران احساس گرسنگی کمتری کنند. خاصیت مقوی بودن این روغن سبب شده در دیگر نقاط ایران نیز در غذاهای سحری از روغن کرمانشاهی استفاده شود.
حلوا زرده
خوراکیهایی که در همدان در ماه رمضان استفاده میشود، نان کماج معروف و حلوازرده رنگین مخصوص این شهر است. در این شهر خوردنیهای دیگری مانند انگشتپیچ و نان روغنی در ماه رمضان پخت میشود.
دیماج
مردم قزوین در ماه رمضان غذاهای خاص خود مثل انواع آش و دیگر غذاها را پخت و صرف میکنند. اما معروفترین غذای قزوین در ماه رمضان دیماج است که در کنار دیگر غذاها بر سر سفره افطار، مورد استفاده قرار میگیرد و مخصوص این شهر است.
لگیمات و فلافل
اهواز نیز نیز مانند سایرشهرهای ایران در ماه رمضان، غذاهای مخصوص خود را دارد. عربهای خوزستان سمبوسه، هریس و تشریه و محلبی را به عنوان غذای افطار پخت میکنند. سمبوسه را همیشه میتوان در هر کوی و برزن استان خوزستان مشاهده کرد. اما خوراکی مطرح در ماه رمضان که محلی این منطقه است «لگیمات» است که نوعی شیرینی شبیه زولبیا و بامیه است که با قهوه تلخ صرف میشود. این شیرینی بیشتر در بازارهای عربی اهواز و سایر شهرهای خوزستان عرضه میشود. فلافل و بامیه را به طور رایج میتوان جزو غذاهای افطاری این منطقه به حساب آورد.
نان تموشی و قلیهماهی
در بندرعباس نیز نانهای محلی و انواع شیرینی پخت میشود. نان ریخته را میتوان یکی از نان های مهم در استان هرمزگان دانست. خرما روغنی، آشهای محلی، هلیم و حریصه و قلیهماهی مهمترین غذاهای مردم این شهر در ماه رمضان است. نان تموشی (توی مشتی) یکی دیگر از نانهای خوش طعم و سنتی اهالی هرمزگان است که بسیار مورد توجه توریستهای این منطقه است.
آش شلهقلمکار
از غذاهای سنتی اصفهان بر سر سفره افطار میتوان به آش شلهقلمکار، حلیم بادمجان و شلهزرد اشاره کرد. که معروفترین آنها همان آش شلهقلمکار است. دیزی تنوری و خورش چغندر نیز از غذاهای رایج در سفرههای سحر و افطار مردم کاشان است.
آش بی بی سهشنبه
در اراک و دیگر شهرهای استان مرکزی نیز نان فطیر، آش بیبی سه شنبه، حلیم و ترحلوا را میتوان از غذاهایی نامید که در ماه رمضان به صورت سنتی پخت میشوند.
ترحلوا و آش سبزی
در جایجای استان فارس نیز غذاهای محلی بسیاری در ماه رمضان پخته و مورد استفاده قرار میگیرد. در شیراز نیز که از شهرهای سنتی ایران محسوب میشود غذاهای متنوع بسیاری بر سر سفرههای افطار دیده میشود. کلمپلو شیرازی و آشسبزی شیراز از متداولترین افطاریهای شیرازیها است؛ ترحلوای شیراز نیز که معمولا برای افطار سرو میشود، یکی از دسرهای پرطرفدار این منطقه است. یکی از غذاهای معروفی که در استان فارس و در شهر کازرون بر سر سفرههای افطار دیده میشود، آش کازرونی است.
آش رشته و کاکولی
در شهرکرد نیز انواع آش و سوپ و غذاهای مختلف برای افطاری ماه رمضان استفاده میشود. آش رشته و هلیم از جمله غذاهای ماه رمضان در این منطقه هستند. کباب بختیاری از غذاهای سنتی و مخصوص است که در گذشته بیشتر بر سر سفرههای افطاری در منازل این منطقه دیده میشد. مهمترین نانی که در این منطقه در ماه رمضان پخت میشود، نانی شیرین با عنوان «کاکولی» است که جنبهای متبرکانه دارد و در گذشته پخت شده و بین روزهداران تقسیم میشد. در برخی جاهای استان، این نان در روزهای ۲۷ام ماه رمضان پخته و تقسیم میشد.
>>>بیشتر بخوانید:
غذاهای مخصوص رمضان در استان های مختلف ایران
این سنت امروزه در برخی روستاها به مقدار کم رایج است. امروزه این نان بیشتر در نمایشگاههای محلی این منطقه ارائه میشود.
آش بت ماش
زاهدان دارای غذاهای محلی بسیاری است که مطابق با آداب و رسوم و اقلیم منطقه هستند. اما از مهمترین غذاهایی که در ماه رمضان در این استان پخت میشود، «بت ماش» را میتوان نام برد که از برنج، روغن و ماش تشکیل شده است و معمولا با ترشی سرو میشود و برای افطار در این منطقه و برخی دیگر از شهرهای استان سیستان و بلوچستان استفاده میشود.
آش بلغورشیر
از غذاهایی که در ماه رمضان به عنوان پیشغذایی معروف در سفرههای افطاری مشهد و شهرهای دیگر این منطقه، دیده میشود آش بلغور شیر است. شلهمشهدی و دیزی از دیگر غذاهای مشهد در ماه رمضان است.
خرما
سرانجام، یکی از خوراکیهایی که تقریبا بر سفرههای افطاری حضوری پررنگ دارد خرما و رطب است. اگرچه این خوراکی لذیذ محصول شهرهای جنوبی کشور است، اما به دلیل داشتن قند طبیعی و انرژیزا بودن جای خود را بر سر سفره تمامی ایرانیان باز کرده و همنشین تمامی سفرههای افطاری است. این خوراکی برای مسلمانان جنبهی متبرکانه نیز دارد و در ماه رمضان به عنوان نذری نیز پخش میشود.