من پیشنهاد دارم، پس پول بیشتری می‌خواهم

به گزارش نیوز، به نقل و انتقالات تابستانی نزدیک می‌شویم؛ متأسفانه هر‌گاه به این روز‌ها نزدیک می‌شویم، فشار مالی شدیدی به باشگاه‌ها وارد می‌شود به این دلیل که برای عقد قرارداد با بازیکنان دلخواه مجبور به افزایش رقم‌های قرارداد می‌شوند! یکی از دلایل اصلی ورشکستگی باشگاه‌ها نیز همین است. عقد قرارداد بالاتر از توان مالی باشگاه.

بزرگ‌ترین معضل فصل نقل و انتقالات بازارگرمی بازیکنان است که شیوه اش هر سال تغییر می‌کند. در گذشته مدیر برنامه‌های بازیکن همزمان با چند باشگاه وارد مذاکره می‌شد و در مذاکره با یک باشگاه پرده از پیشنهادات دیگر باشگاه‌ها برمی‌داشت و در این بین با تیمی قرارداد امضا می‌کرد که رقم مالی بیشتری را پیشنهاد می‌داد. به واقع این شکل مذاکره و قرارداد مثل بازار‌های حراجی بود. هر که بیشتر پیشنهاد می‌داد، برنده می‌شد.

بازیکنی که مدیر برنامه نداشت هم این‌طور رفتار می‌کرد. با یک باشگاه قرارداد می‌بست و این قرارداد آغاز تعهد نبود، بلکه دستاویز رفتن به تیم‌های بزرگ‌تر و دستیابی به پول بیشتر بود که خوشبختانه فدراسیون فوتبال قانونی وضع کرد که قرارداد‌های داخلی و حتی قرارداد‌های روی کاغذ هم رسمی و دارای اعتبار است و اگر بازیکنی به باشگاهی تعهد بدهد و شانه خالی کند، محروم و جریمه نقدی می‌شود.

با گذشت زمان شیوه بازارگرمی تغییر کرد. حالا بازیکن از پیشنهاد خارجی و دستمزد دلاری حرف می‌زند! این موجب می‌شود باشگاه دست و پای خود را گم کند و به دنبال راه‌های جدیدی برای تمدید قرارداد باشد. در این بین فشار هواداران هم برای عقد قرارداد با بازیکن مورد علاقه موجب بالا رفتن قرارداد می‌شود چراکه با فشار هوادار، باشگاه ملزم می‌شود حتماً بازیکن مورد نظر را در اختیار بگیرد.

راه برون‌رفت از بحران نقل و انتقالات این است که باشگاه با بازیکن قرارداد‌های بلندمدت ببندد نه یک‌ساله. از سویی در جریان فصل و براساس متد تیم‌های اروپایی با بازیکن وارد مذاکره شود چراکه در پایان فصل پای پیشنهاد دیگر تیم‌ها به میان می‌آید، اما در جریان فصل خبری از پیشنهادات دیگر باشگاه‌ها نیست. البته که این‌طور نیست بازیکنی که می‌گوید من از تیم خارجی پیشنهاد دارم؛ قطعاً دروغ می‌گوید. برخی از بازیکنان به طور واقعی با پیشنهاد مواجه می‌شوند. اینجا هوشمندی و مدیریت صحیح پیشنهاد از سوی باشگاه است که می‌تواند یک سرانجام خوب به همراه داشته باشد؛ هم برای بازیکن و هم برای باشگاه.

در باشگاه به طور حتم باید افراد مطلعی در زمینه نقل و انتقالات فعال باشند. اگر بازیکنی می‌گوید فلان تیم خارجی مرا می‌خواهد، دعوتنامه رسمی از بازیکن بخواهند و حتی اگر لازم شد با باشگاه خارجی مذاکره کنند تا حقیقت را مطلع شوند. پرداختن به این موضوعات به باشگاه کمک می‌کند در فصل نقل و انتقالات قرارداد‌های حقیقی منعقد کند و از همه مهمتر تحت فشار قرار نگیرد. همان‌طور که اشاره شد قرارداد‌های بلندمدت و مذاکره در جریان فصل برای تمدید قرارداد بحران‌ها را کمتر خواهد کرد.

شایعات نقل و انتقالاتی همیشه وجود دارد و برخی از بازیکنان به طور حتم بازارگرمی می‌کنند تا قرارداد‌های بیشتری امضا کنند. اینجا باشگاه باید با هوش باشد که بازی نخورد. از همه مهمتر قرارداد‌هایی که امضا می‌شود تعهد ایجاد می‌کند و زمانی هم که تعهد ایجاد می‌شود، باشگاه باید به آن پایبند باشد. همان‌طور که بازیکن تلاش می‌کند قرارداد بیشتری ببندد، باشگاه هم باید در تلاش باشد قراردادی تنظیم کند که به سود باشگاه باشد.