علم معماری از کجا آمد؟ / معماری های مصر و یونان باستان

نیوز: رابطه معماری و هنر: از دوران باستان ، معماری – هنر طراحی و ساخت بناها – حداقل به سه دلیل همیشه با تاریخ هنر آمیخته بوده است. اول از همه باید گفت ، بسیاری از آثار عمومی (به ویژه بناهای مذهبی) با در نظر گرفتن زیبایی شناسی و همچنین عملکرد طراحی شده اند. و همچنین ساخت آن ها به دلیل الهام بخشی و انجام وظایف عمومی بوده است.

در نتیجه ، به خدمات وسیعی از “هنرمندان” و صنعتگران تزئینی و کارگران را نیاز بوده است. به عنوان نکته دوم ، در بسیاری از این ساختمان ها ، نمای بیرونی و داخلی به عنوان ویترین برای نقاشی هنرهای زیبا (به عنوان مثال ، کلیسای سیستین) ، مجسمه سازی برجسته (به عنوان مثال ، پارتنون ، کلیساهای جامع گوتیک اروپا) ، هنر تزئین شیشه(مانند کلیسای جامع شارتر) ، و سایر آثار هنری مانند موزاییک و فلزکاری بوده است. ثالثاً ، ساخت بناهای عمومی معمولاً با توسعه هنرهای تجسمی همراه بود و اکثر جنبش های هنری (مانند رنسانس ، باروک ، روکوکو ، نئوکلاسیک) هم بر معماری و هم هنرهای زیبا تأثیر گذاشت.

تاریخ معماری جهان:

معماری باستانی

در معماری اولیه دو وظیفه اصلی وجود داشت: (1) تقویت امنیت و قدرت. (2) خشنودی خدایان. هر چه جامعه ثروتمندتر باشد ، این کارکردها اهمیت بیشتری پیدا می کند.

معماری مصری

اولین تمدن بزرگی که در مدیترانه ظهور کرد ، مصر (3100-2040 پیش از میلاد) بود. علاوه بر زبان نوشتاری منحصر بفرد، دین و حکومت سلسله ای ، سبک منحصر به فرد معماری مصر را توسعه داد ، که عمدتاً شامل اتاق هایی برای دفن به شکل اهرام (در جیزه) و مقبره های زیرزمینی (در دره متروک پادشاهان) بود اما از نظر معماری پیچیده نبود ، اگرچه تخصص مصری ها در به کارگییری سنگ تأثیر زیادی بر معماری بعدی یونان داشت.

اهرام ثلاثه

نمونه های معروف معماری هرمی مصر عبارتند از: هرم پله ای جوسر (2630 قبل از میلاد) طراحی شده توسط ایمهوتپ – یکی از بزرگترین معماران جهان باستان – و هرم بزرگ در جیزه (2550 قبل از میلاد) ، که هرم خوفو نیز نامیده می شود و از قدیمی ترین عجایب هفتگانه جهان محسوب می شود. بعدها ، در آخرین دوران های پادشاهی (حدود 2040-300 میلادی) ، مصریان مجموعه ای از کاخ ها را در کارناک ساختند (به عنوان مثال معبد آمون ، در 1530 قبل از میلاد به بعد).

این سازه ها با طیف متنوعی از آثار هنری – که تعداد کمی از آن ها باقی مانده است – از جمله نقاشی های دیواری ، تابلوهای نقاشی ، مجسمه ها و فلزکاری ، خدایان مختلف ، فرمانروایان و حیوانات نمادین در سبک هنری منحصر به فرد سلسله مراتبی مصر ، به همراه با کتیبه های هیروگلیف ، آراسته شده بود.

معماری سومری

در همین حال ، در بین النهرین و ایران (حدود 3200-323 قبل از میلاد) تمدن سومری در حال توسعه ساختمان های منحصر به فرد خود بود – نوعی از هرم پلکانی به نام زیگورات. اما بر خلاف اهرام فرعون های مصر ، زیگورات ها نه به عنوان مقبره بلکه به عنوان کوه های ساخته شده توسط بشر ساخته شده اند تا فرمانروایان سومری و مردم را به خدایان خود نزدیک کنند که ظاهراً در ارتفاعات در کوههای شرقی زندگی می کردند. زیگورات ها از آجرهای سفالی ساخته شده اند که اغلب پایین آن ها لعاب هایی رنگی دارد.

زیگورات

>>>پیشنهاد می شود:

آشنایی با بخش های کاخ موزه نیاوران با معماری بی نظیرش

معماری اولیه ایرلندی

در اواخر عصر حجر ، مگالیت های تشریفاتی (سازه های ساخته شده از سنگ های بزرگ) مانند مقبره ماگالیتی (حدود 3300 پیش از میلاد) و مقبره گذر نیوگرنج ، در شمال اروپا ساخته شد. این سازه های سنگی سنگین یا به صورت عمودی در فضای باز طراحی شده و یا به صورت افقی برای ایجاد ساختمانی که دارای چند ستون از یک پارچه سنگی است ساخته شده اند.

اکثر باستان شناسان بر این باورند که عملکرد مذهبی یا آیینی داشته دانش پیچیده ای از نجوم را نشان می دهد. حکاکی های پیچیده ای که در نیوگرنج کشف شد ، آغاز هنرهای تجسمی در ایرلند است.

مقبره گذر نیوگرنج

تاریخ معماری/معماری یونان

تاریخ هنر و معماری در یونان باستان به سه دوره اصلی تقسیم می شود: دوره باستانی (600-500 پیش از میلاد) ، دوره کلاسیک (500-323 قبل از میلاد) و دوره هلنی ها (پس از مرگ اسکندر در 323 پیش از میلاد). حدود 600 سال قبل از میلاد مسیح ، با الهام از نظریه و عمل سنگ تراشان و سازندگان مصری ، یونانیان اقدام به جایگزینی سازه های چوبی ساختمان های عمومی خود با سازه های سنگی کردند.

روندی که به “تحجر” معروف است. سنگ آهک و سنگ مرمر برای ستون ها و دیوارها استفاده می شد ، در حالی که سفال برای کاشی های سقف و تزئینات استفاده می شد. تزئینات فلزی با فلزاتی مانند برنز انجام می شد.

معماری کلاسیک یونانی

معماری کلاسیک یونانی به مجموعه ای از انواع ساختمان های برجسته که توسط یونانی های باستانی ساخته شده و به تزئین شهرها و زندگی آن ها اشاره دارد.

طراحی ساختمان ها در یونان باستان

ساختمان‌های یونان باستان اغلب در سه سبک طراحی می‌شدند: دوریک، یونی و کورینتی. همچنین سطوح مختلف این ساختمان‌ها تزئین و نسبت‌های مختلف را توصیف می‌کنند.

دوریک: نظریه دوریک نخستین سبک توسعه‌یافته بود و ساده‌ترین آن از سه ردیف اصلی است. سازه ستون فاقد تزئینات و سازه اصلی آن شامل پایه نمی‌شود. معروف‌ترین کاربرد نظم دوریک در پارتنون است.

یونیک: نظم یونی دومین سبک توسعه‌یافته بود و تزئینی‌های آن بیشتر از نظریه دوریک است، اما تزئین آن کمتر از نظم قرنتس است. ستون‌ها بسیار باریک‌تر از ستون‌های دوریک هستند و شامل یک نقاشی مجسمه‌سازی در مقابل نقاشی شکسته‌شده دوریک هستند.

قرنتس: نظم قرنتس آخرین سبک توسعه‌یافته بود و زینتی‌ترین نوع سفارشات است. متمایزترین عنصر نظم قرنتس، حروف بزرگ آن است که اغلب دارای برگ یا نقوش طبیعت است.