نیوز: جدایی عاطفی به معنای قطع ارتباط با احساسات دیگران است. این می تواند شامل ناتوانی یا عدم تمایل به مشارکت در زندگی عاطفی افراد دیگر باشد. در حالی که این جدایی عاطفی ممکن است خود فرد را در برابر استرس ، آسیب و اضطراب محافظت کند ، از طرفی دیگر می تواند در سلامت روانی ، اجتماعی و احساسی فرد نیز تداخل ایجاد کند. ترک وابستگی گاهی اوقات به عنوان مکانیزمی برای مقابله با شرایط استرس زا یا دشوار در نظر گرفته می شود. در موارد دیگر ، این می تواند نشانه ای از وضعیت بد سلامت روانی باشد.
علائم
جدایی عاطفی علائم و نشانه هایی دارد که چند نمونه از آن ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- دوگانگی نسبت به دیگران
- اجتناب از افراد ، موقعیت ها یا فعالیت ها
- مشکل در همدلی با دیگران
- مشکل در درد و دل کردن با افراد دیگر
- احساس عدم ارتباط با افراد دیگر
- از دست دادن علاقه به افراد و فعالیت های مورد علاقه گذشته
- کمرنگ شدن ارتباطات با مردم
- عدم توجه به افراد دیگر
- ضعیف شدن مهارت های گوش دادن به دیگران
- ترجیح دادن تنهایی
- مشکلات در شروع و حفظ روابط
- مشکلات در بیان احساسات
- تلاش سخت برای داشتن احساسات مثبت
نکته: مهم است به خاطر داشته باشید که جدایی عاطفی بیماری یا اختلال روانی نیست ، اما ممکن است نشانه برخی از اختلالات روانی باشد.
تشخیص جدایی عاطفی
اگر فکر می کنید علائم جدایی عاطفی را تجربه کنید ، باید با پزشک یا متخصص سلامت روانی صحبت کنید. چنین علائمی می تواند پاسخ یا عکس العملی به یک وضعیت حاد اما موقتی باشد یا ممکن است نشانه ای از اختلال روانی باشد. پزشک می تواند علائم را بسنجد، سابقه سلامتی شما را مورد بررسی قرار دهد و سلامت جسمانیتان را بررسی کند تا در تشخیص هرگونه بیماری چه جسمی چه روانی کمک کند. پزشک از شما سوالاتی در مورد سابقه سلامتی مانند احساسات ، خلق و خو و رفتارهایتان می پرسد. پزشک از شما خواهد پرسید که آیا اخیرا تغییراتی در این زمینه ها تجربه کرده اید یا خیر.
علل
جدایی عاطفی می تواند دلایل مختلفی داشته باشد شامل تجربیات گذشته و شرایط روانی ، اما همچنین می تواند رفتار هدفمندی باشد که می تواند به عنوان راهی برای کنار آمدن یا تعیین محدودیت در شرایط سخت استفاده شود. برخی از علل شایع جدایی عاطفی در ادامه برایتان آورده شده است.
تجربیات
سوءاستفاده ، نادیده گرفته شدن و ضربه روحی گذشته می تواند به جدایی عاطفی بینجامد. کودکانی که در محیط های پرخاشگرانه بزرگ می شوند ممکن است از این جدایی عاطفی به عنوان راهی برای مقابله استفاده کنند. در موارد دیگر ، کودکان ممکن است در نتیجه سوء استفاده دچار مشکلات دلبستگی شوند که به مشکلاتی مانند جدایی عاطفی و عدم وجود مشارکت با دیگران ختم شود.
عدم صمیمیت زن با شوهرش و باتلاق عاطفی
شرایط سلامت روانی
جدایی عاطفی همچنین می تواند نشانه چند اختلال روانی باشد. این اختلالات می تواند شامل موارد زیر باشد:
- اختلال دوقطبی
- افسردگی
- اختلالات شخصیتی
- اختلال استرس پس از سانحه
داروها
جدایی عاطفی همچنین می تواند یک عارضه جانبی مربوط به برخی داروها از جمله داروهای ضدافسردگی مانند مهار کننده های انتخابی بازجذب سروتونین باشد. اگر پس از شروع مصرف داروی ضدافسردگی دچار جدایی عاطفی شدید ، باید با پزشک خود مشورت کنید. پزشک ممکن است دوز مصرف دارو یا حتی خود دارو را تغییر دهد. جدایی‌عاطفی همچنین می تواند مشکلی باشد که با مصرف مواد همراه است. اگر علائم جدایی عاطفی را دارید ، سریعا وضعیت خود را با پزشک در میان بگذارید.
رفتار داوطلبانه
در موارد دیگر ، افراد از نظر احساسی به عنوان راهی برای مقابله با استرس ، تعیین مرزها و کاهش به خاموششی احساسات پناه می برند. گاهی اوقات این می تواند یک مکانیسم مقابله ای مثبت در مواردی باشد که شما با یک مشکل موقتی روبرو هستید ، اما اگر به یک الگوی رفتاری تبدیل شود که بر توانایی شما در ایجاد روابط سالم با افراد دیگر تأثیر می گذارد ، می تواند مشکل ساز شود.
انواع
جدایی عاطفی ممکن است نشانه ای از اختلال دلبستگی باشد که انوع ان شامل موارد زیر می باشد:
- اختلال دلبستگی واکنشی: این وضعیت ممکن است به دلیل سوء استفاده و بی توجهی در دوران کودکی رخ دهد. در نتیجه ، کودکان قادر به ایجاد پیوندهای عاطفی سالم با والدین خود نخواهند بود. علائم می تواند شامل مشکلاتی در کنترل و بیان احساسات باشد.
- اختلال مشارکت اجتماعی غیر قابل مهار: این وضعیت ممکن است زمانی رخ دهد که بچه ها نتوانند رابطه دلی با والدین خود داشته باشند. علائم شامل بیش از حد دوستانه و محبت آمیز بودن با غریبه ها و ترجیح آنها نسبت به والدین است.
درمان
رویکرد درمانی مورد استفاده برای بهبود جدایی عاطفی بستگی به علت دقیق وقوع آن دارد. پزشک علائم را بررسی می کند و ممکن است بتواند به تعیین برنامه درمانی کمک کند. اگر علائم شما مربوط به یک بیماری روانی مانند افسردگی یا اختلال شخصیتی باشد، پزشک احتمالاً درمان این بیماری را برای کمرنگ تر شدن علائم توصیه کند.
درمانهایی که پزشک ممکن است توصیه کند شامل روان درمانی و مصرف دارو خواهد بود. رویکردهای روان درمانی که ممکن است برای درمان جدایی عاطفی استفاده شود شامل درمان رفتار شناختی و درمان پذیرش و تعهد باشد.
تعبیر خواب
قیمت ارز
فال حافظ