نیوز: بعد از خبرهایی که مبنی بر طرح صیانت از کاربران مجازی دست به دست شد حالا سوالاتی پیش می آید.«اینترنت کی وصل میشه؟» این پرتکرارترین سوال روزهای اخیر است. اگرچه شبکهملی اطلاعات فعالیت دارد تا بانکها، نهادها و شرکتها کارشان لنگ نماند و اینبار مردم هم میتوانند بهلطف اینترنت ملی بخشی از کارهای خود را انجام دهند، اما خیلی از درخواستها که پیش از این بهسادهترین شکل ممکن و تنها با تایپ چند کلمه در آدرس بار انجام میشد، حالا هم خیلی پیچیده است و هم بیشتر از قبل زمان میبرد. چرا؟ چون خدمات گوگل دیگر در دسترس نیستند.
خیلیها شاید حتی اطلاع نداشته باشند، اما مرورگر کامپیوتر رومیزی، لپتاپ، تبلت و گوشیهایمان همگی روی گوگل تنظیم شده و هر کلمهای که آن بالا در آدرسبار مینویسیم توسط موتورجستجوی گوگل سرچ میشود. همیشه دنیا بهخاطر همین مسئله ساده بوده که گوگل برای هر سوالی که بپرسید یک فهرست بلندبالا از جوابها ارائه میدهد. شبکه ملی اطلاعات با همه توانمندیهایی که خالقانش به آن مینازند، فقط بهخاطر نبودن گوگل تا این لحظه نتوانسته رضایت کاربران خود را جلب کند.
شبکه ملی اطلاعات یعنی چی؟
چند سال پیش، وقتی ادوارد اسنودن درباره استفاده دولتهای غربی از اینترنت برای جاسوسی کردن از دیگران شروع بهافشاگری کرد، کشورهای زیادی بهفکر راهاندازی شبکه داخلی اطلاعات افتادند. اما عملیات پیادهسازی و راهاندازی شبکه ملی اطلاعات در ایران بهشکل رسمی از سال ۱۳۸۴ کلید خورده بود. هدف چنین شبکهای مشخص است؛ حفاظت از اطلاعاتی که روی بستر اینترنت قرار میگیرد بهصورتی که در خارج کشور قابل پیگیری و مسیریابی نباشد. بههمین دلیل بعضیها اسم اینترنت ملی را رویش گذاشتند.
احتمالا نمیدانید، اما خود آمریکاییها در ابتدای دهه ۹۰ میلادی اولین کشوری بودند که ایده راهاندازی چنین شبکهای بهذهنشان رسید. کرهجنوبی که رتبه اول سرعت اینترنت دنیا را دارد هم جزو کشورهای صاحب شبکه ملی اطلاعات است. ضمن اینکه شبکه ملی اینترنت پیش از ایران در چین و انگلستان پیادهسازی شده بود.
پیش بینی دولت احمدی نژاد
دولت محمود احمدینژاد در سال ۸۴ پیشبینی کرد راهاندازی اینترنت ملی به سهسال زمان و هزینهای معادل یک میلیارد دلار (حدود ۹۰۰میلیارد تومان بهپول آن زمان) نیاز دارد. اما جور کردن هزینهها زمانبر بود و به مصوبه مجلس نیاز داشت. بههمین خاطر کار بهسرعت کمی پیش رفت. در سال ۹۰ تنها بخشی از شبکه رونمایی شد و بقیه کار درست مثل طرح مسکن مهر برعهده دولت حسن روحانی گذاشته شد.
>>>بیشتر بخوانید:
در سال ۹۳ و در حالی که هزینه های راهاندازی شبکه ملی اطلاعات به رقم دو هزار میلیارد تومان رسیده بود، تنها ۶۰۰میلیارد تومان آن جذب شد. سهسال بعد دولتیها خبر دادند کار آماده شده است، اما تا همین دو، سه روز پیش هرگز فرصتی برای تست شبکه دست نداده بود.
ناآرامیهای آبان ۹۸ در شهرهای زیادی اتفاق افتاده است؛ بنابراین از نظر امنیتی ضروری بهنظر میرسید جهت کنترل فضا سوئیچهای اینترنت خاموش شوند، ولی برخلاف دفعات پیشین، اینبار شبکه ملی اطلاعات آماده انجام وظیفه شد.
برای همین با وجود ایجاد محدودیتهای سنگین در دسترسی گوشیهای موبایل، اینترنتهای ثابت بدون سیم و ADSL نهادها و سازمانهای مثل بانکها همچنان میتوانند به فعالیت خود ادامه دهند. اگر چه مردم میگویند بهدردسر افتادهاند. لابد، چون چیزی که تا الان به آن عادت کردهاند، دیگری جلوی دستشان نیست: گوگل! گوگل عزیز!