تاریخچه هفت سین ایرانی

تاریخچه هفت سین: ایرانیان با چیدن هفت سین به استقبال سال نو (نوروز)می‌روند.

فرهنگ پارسی یکی از غنی ترین فرهنگهای جهان بوده، و فرهنگهای دیگر را نیز تحت تأثیر خود قرار داده ‌است . به طور معمول از ایران به عنوان مهد تمدن یاد می شود و تأثیر آن بر مناطق و سنت های مختلف هنوز قابل رویت است. یکی از زیباترین آداب و رسومی که اکنون بیش از ۳۰۰۰ سال است که جشن گرفته می شود ، نوروز است. نوروز به معنای واقعی کلمه به معنای “روز جدید”  و آغاز سال جدید ایرانی است که در اولین روز بهار ، حدود ۲۱ مارس برگزار می شود.

مردم ایران برای گرامیداشت چنین روزی بزرگ، آداب و رسوم مختلفی را دنبال می کنند. هر یک از آنها به یک معنای خاص و جنبه مهم و اساسی فرهنگ فارسی اشاره دارند. در این مقاله، ما قصد داریم تاریخچه هفت سین و معنای پنهان آن،که یکی از زیباترین سنت های نوروز هست را بررسی کنیم.

تاریخچه هفت سین چیست؟

هفت سین در واقع، سنت قرار دادن ۷ شی نمادین در کنار هم است که نام آنها با (س) شروع می شود. سایر موارد نمادین این ۷ شی را همراهی می‌کنند و با هم، یک هفت سین تشکیل می‌دهند . در گذشته، مردم همه این وسایل را روی طاقچه یا پارچه ای طراحی شده مشابه رومیزی می انداختند که آن را (سفره) می نامند. به همین علت است که از هفت سین به طور کلی به معنای، (سفره هفت سین) یاد می شود.

امروزه بیشتر افراد ترجیح می دهند به جای پهن کردن سفره روی زمین از میز استفاده کنند. اما، بخشهای دیگر این سنت کاملاً بدون تغییر باقی مانده است و مردم هنوز هم آنچه والدین و پدربزرگ و مادربزرگشان برای سالها انجام داده اند را دنبال می کنند. قبل از آغاز سال جدید، مردم ایران شروع به تهیه وسایل ضروری می کنند و پس از چیدن هفت سین، آن تا آخرین روز تعطیلات سال جدید که ۱۳ روز طول می کشد در خانه های آنها باقی می ماند.

این اقلام در مناطق مختلف کشور کمی متفاوت است ، اما عناصر خاصی وجود دارد که یک هفت سین را تعریف می کند. این عناصر عبارتند از سبزه (علف گندم که در یک ظرف پرورش داده می‌شود ) ، سمنو (دسر شیرین ساخته شده از جوانه گندم) ، سنجد (میوه خشک و شیرین درخت نیلوفر) ، سرکه (سرکه ایرانی) ، سیب، سیر  و سماق .

>>>بیشتر بخوانید:

اعتقادات کردها درباره نوروز باستانی

عید نوروز در تخت جمشید / نمادهای جاویدان نوروز

علاوه بر این عناصر ، ایرانیان تمایل دارند چیزهای دیگری مانند آینه ، شمع ، تخم مرغ های رنگی ، یک کاسه آب با پرتقال شناور در آن ، ماهی قرمز ، سکه ، سنبل و شیرینی های سنتی مانند نوخودچی قرار دهند.

مورد مهم دیگر “کتاب حکمت” است که می تواند قرآن ، اوستا ، شاهنامه فردوسی یا دیوان حافظ باشد. هنگامی که سال جدید آغاز می شود ، اعضای بزرگتر خانواده کتاب را باز می کنند و برای تصمیم  یا بینش برای شروع سال جدید ، از کتاب مشورت می گیرند. علاوه بر این ، در همین هنگام افراد سالخورده به جوانان و کودکان پولی می دهند که آن (عیدی) نامیده می شود. آنها به طور معمول اسکناس های نو را بین صفحات کتاب می گذارند و به محض شروع سال جدید ، آن را باز می کنند و پول را به اعضای خانواده هدیه می دهند.

خاستگاه هفت سین

در دوران سلسله کایانیدها ، هفت سین, هفت شین بود(هفت حرف ش). و اقلام  اصلی شامل شراب  میشد . از آنجا که شراب در اسلام گناه محسوب می شود ، پس از پیروزی اسلام در ایران با سرکه جایگزین شد و به دنبال آن بقیه اقلام  با حرف (س‌) جایگزین شدند. اهمیت واقعی کلمه هفت نشان دادن “هفت قانون ابدی” ، است که آموزه های زرتشت را در بر می گیرد. این روش شامل حفظ و یادآوری آموزه های زرتشت می شد.

تاریخچه هفت سین و معنای هر(س) در هفت سین 

هر چیزی در هفت سین نمادی از یک مفهوم در فرهنگ فارسی است. سبزه نمادی از تجدید حیات و تجدید طبیعت، سمنو نمایانگر باروری و شیرینی زندگی، سنجد نمادی برای عشق و علاقه، سرکه نماد صبر و سن، سیب نمادی از سلامتی و زیبایی،سیر برای سلامتی و سماق (ادویه خرد شده توت) نماد طلوع آفتاب و ادویه زندگی است.

آینه نماد آسمان و بازتاب خود، ماهی قرمز و کاسه آب نمایانگر حرکت و زندگی، و ماهی قرمز در تقویم فارسی (اسفند) نیز علامت ماه آخر و چرخش آن به دور کاسه نشانه چرخش و تغییر سال است. شمع ها به هفت سین روشنایی می‌دهند و نمادی از زندگی هستند. برای باروری ، تخم مرغ نقاشی می کنند و برای ثروت و شکوفایی ، مردم مقداری سکه در هفت سین خود قرار می دهند.

وقتی به همه این موارد با هم فکر می کنید ، به راحتی متوجه می‌شوید که چرا هفت سین قسمت مهمی از  آغاز سال جدید ایرانی را تشکیل می‌دهد . هر یک از این عناصر نمادی از یک مفهوم دوست داشتنی است و زندگی تازه را برای ما به ارمغان می آورد ، دقیقاً مانند زمینی که با رسیدن بهار زندگی جدیدی را آغاز می کند.