اعتقادات کردها درباره نوروز باستانی

اعتقادات کردها درباره نوروز / نوروز در آغاز بهار در میان اقوام آریایی مانند کردها ، فارسها ، افغانها ، آذری ها ، تاجیکان و بلوچ ها سابقه طولانی دارد. این پست به تجزیه و تحلیل نوروز با توجه به دیدگاه های کردی و فارسی می پردازد. هدف اصلی بررسی دیدگاه های متنوع فرهنگی نسبت به جشن باستانی در میان این دو اقلیم است.

اعتقادات کردها درباره نوروز

کردها معتقدند که تاریخچه نوروز به ظهور امپراتوری مادها در حدود ۷۰۰ سال قبل از میلاد برمی گردد. طبق افسانه کردی ، کاوه ( آهنگر) همراه با  جدش، ضحاک ظالم را کشتند. برای گسترش خبر موفقیت خود ، او آتشی را در کوه روشن کرد و این یک روز جدید برای کردها و سایر اقوام آریایی بود.

پس از آن ، دئیوس توسط هفت قبیله کرد برای ساختن امپراتوری مادها انتخاب شد و دئیوس موفق به ساخت امپراتوری شد. این رویداد سالانه در زمان اعتدال بهاری برگزار می شود ، و روز دقیق نوروز کردها، ۲۱ مارس است. نوروز یک امر سیاسی و یک جشن فرهنگی است و جشن های نوروز کرد ها با سایر ملل متفاوت است. با این حال ، حتی جوامع کردی که در کشورهای مختلف خاورمیانه زندگی می کنند ، جشن نوروز را به همان شیوه برگزار نمی کنند و این ممکن است به این دلیل باشد که آنها یک کشور و هویت مشترکی ندارند.

>>>بیشتر  بخوانید:

پیشینه تاریخی جشن نوروز ، قدیمی ترین جشن بزرگ دنیا

عید نوروز در تخت جمشید / نمادهای جاویدان نوروز

از ” هفت شین ” تا هفت سین

باور پارسی ها

پارسیان بر این باورند که نوروز روز اعتدال بهاری است که معمولاً در بیستم یا بیست و یکم مارس رخ می ده. به گفته پارسیان ، نوروز هیچ پیوندی با داستان کاوه و ضحاک  ندارد. با این حال ، آنها مانند کردها ، داستان حماسی کاوه و ضحاک را روایت می کنند ، زیرا این بخشی از داستان های عامیانه آنها است و اولین بار توسط شاعر مشهور پارسی (فردوسی) در شاهنامه نوشته شده است. فردوسی شاهنامه معروف خود را در قرن دهم نوشت.

او نوروز را با جمشید، حاکم افسانه ای ایرانیان باستان پیوند داده است. طبق افسانه پارسی ، جمشید جنگید، از زمین به آسمان ها رفت و  مانند خورشید  درخشید. این رویداد، آغاز روزی جدید بود که به نوروز معروف شد. امروزه جشن های ایرانی در ایام نوروز فرهنگی هستند و هیچ ارتباطی با آرمانهای سیاسی خود ندارند.

نوکروج

از نظر تاریخی ، نوروز  Nokroj  نام داشت که معنای آن همان نوروز است ، و طبق گفته  ها، ریشه  آن به دوران پهلوی برمی گردد که یکی از زبان های قدیمی ایرانی بود. Nok به معنی جدید و Roj ​​به معنای روز است. دومی (روج) هنوز در گویش زازاکی زبان کردی استفاده می شود. از یک طرف ، کردها افسانه های کاوه و ضحاک را به نوروز پیوند می دهند. شاهنامای فارسی که در قرن دهم توسط فردوسی نگاشته شده ، قدیمی ترین نوشته موجود است که افسانه را روایت می کند. به اختصار؛ سالها پیش ، جمشید یک فرمانروای جهانی بود.

باور کردها درباره جدشان

ضحاک علیه جمشید لشکر کشید، سالها جمشید را به دام انداخت و سرانجام او را کشت. ضحاک به حاکم جدید و ظالم تبدیل شده بود. او روزانه دو جوان را برای تغذیه دو مار روی شانه خود می کشت. سالها بعد کاوه، ضحاک را کشت و به افسانه تبدیل شد. فردوسی این چنین سرود که:  کردها به دلیل وحشیگری ضحاک به طرف کوه ها دویدند. همچنین کردها بر این باورند که کاوه، که ضحاک را کشت و سپس آتش بزرگی روشن کرد تا به مردم بین النهرین بگوید که آنها آزاد هستند، جد آنها است. ادعای کردها قابل فهم و معنی دار است. با این حال، فردوسی از هویت قومی کاوه نامی نبرده است.

بر اساس این نوشته، می توان گفت که کلمه کرد از حرفه کاوه به معنی “آهنگر” گرفته شده است.

در طرف دیگر پارسیان، نوروز پارسی را به جمشید که یک پادشاه اسطوره ای ایرانی بود پیوند می دهند و این در شاهنامه روایت شده است. با این حال، آنها معتقدند که نوروز به افسانه کاوه و ضحاک هیچ ارتباطی ندارند. جشنواره نوروز ایرانی نمایانگر آغاز بهار و تجدید طبیعت است.

امروزه ، نوروز به عنوان نمادی از هویت ملی و منابع گردشگری برای هر دو اقلیم نقشی حیاتی دارد. به طور کلی ، برگزاری جشن در جوامع دلایل زیادی دارد ، از جمله ارائه میراث فرهنگی ، جذب گردشگر ، ارائه فرهنگی، ایجاد سرگرمی با هدف بهبود کیفیت زندگی