زندگی نامه پروین اعتصامی او در شهر تبریز در ۱۷ مارس سال ۱۹۰۷ متولد شد. پدرش یوسف اعتصامی، آقا اعتصام الملک، پسر میرزا مصطفی ابراهیم، و مادرش عطاء الملک دختر عبدالحسین بخشایشی که آخرین شاعر دوره قاجار بود. پدرش در دومین انتخابات پارلمان تبریز انتخاب شد و بنابراین همراه با خانواده به تهران در سال ۱۹۱۴ سکنی گزیدند.
پروین عربی و فارسی را در منزل در حالی که به مدرسه ابتدایی آن زمان می رفت آموخت. در ۶ یا ۷ سالگی در محافل ادبی و علمی پدرش شرکت می کرد که در آن مجالس افراد بزرگی چون علی اکبر دهخدا، ملک شعرای بهار، نصرالله تقوی و شاهزاده افشار شرکت می کردند.
علی رقم سن کمش با عقاید بزرگ تر از سنش چون سیاست و انتخابات و حذف و غیره آشنا شد و این زیر بنایی برای شکوفا شدن استعداد عظیم شد. در ۱۱ سالگی، اشعار شعرایی بزرگی چون ناصر خسرو، انوری و رومی و نظامی را می شناخت.
او در مورد اشعار شعرای بزرگ نظر می داد و در سن ۱۴ سالگی، پدرش اولین شعر او با نام ” پرنده ی کوچک من” را در مجله ی بهار منتشر کرد.
>>حتما بخوانید: زندگی نامه آدولف هیتلر تولد، زندگی، مرگ، خانواده
✔ یکی از حوادث زندگی پروین
هنگام تحصیلات دبیرستان پروین، او وارد دبیرستان آمریکایی شد که افراد بزرگی از آن فارغ التحصیل شده بودند. او از همان زمان استعداد های بزرگی داشت و رئیس مدرسه آن ها، پروین را یکی از مشتاق ترین و پر معلومات ترین دانش آموزان خود می خواند. دوست آمریکایی پروین، هلن کولین بود که تا انتهای عمر، پروین اشعار زیادی برای او گفت. پروین فارسی و عربی را با حضور معلم خصوصی در منزل فرا گرفت. و پایان نامه ی تحصیلی خود را از مدرسه آمریکایی گرفت.
یکی از حوادث زندگی پروین، سخنرانی او در جشن فارغ التحصیلی مدرسه با نام زنان و تاریخ بود. پروین در آن جشن یکی از فصیح ترین سخنرانی های تاریخ معاصر ایران در مورد حقوق زنان را انجام داد. در سخنرانی خود گفت، در کشورهای شرقی مفهوم مادر و زن هنوز به خوبی شناخته نشده است و در این کشورها زنان در وضعیت بدی همچون درد و بردگی و غیره بسر می برند و تنها راه رهایی ار این اوضاع برای آنها تحصیل هر دو هم مرد و هم زن می باشد. امروزه اروپا صاحب قسمتی از تمدن قدیم ایران می باشد.
✔ چرا خانم ها از حقوق طبیعی خود سودی نمی برند؟
در انتهای سخنرانی شعر خود با نام نهال رویا را خواند و آن دختر خجالتی و آرام با صدای بلند فریاد می زد : چرا خانم ها از حقوق طبیعی خود سودی نمی برند؟
در سال ۱۹۲۵، پروین به دادگاه رضا شاه دعوت شد و تاریخ ایران را با صدای بلند خواند اما پذیرفته نشد.
سبک نوشتاری شعر پروین، شعر مناظره ای و قطعه می باشد.
او با سن کم خود برنده ی جایزه ی ادبی لفن شد. دیوان اشعار فارسی پروین ۶۰۶ شعر شامل مثنوی، قطعه و قصیده است.
در سال ۱۹۳۴ او با پسر عموی پدرش که رییس پلیس کرمانشاه بود ازدواج کرد. سپس به کرمانشاه رفت اما یک سال بعد به ازدواج خود خاتمه داد و به تهران بازگشت. زندگی خشن نظامی با روحیه ی پروین جور در نمیامد و شعرش با را در سوگ طلاق خود این چنین سرود.
✔ ای گل، از نشستن در باغ گل چه تجربه کردی؟
بعد از طلاقش روحیه پروین خیلی خوب نبود و پدرش برای کمک به او دیوان او را در مجله ی بهار منتشر کرد.
در سال ۱۹۳۶ می خواست وارد دنیای تجارت و کار شود بنابراین کتابخانه و علم را که مناسب روحیه اش بود انتخاب کرد اما در سال ۱۹۳۷ از آن کار دست کشید. چون پدرش بیماری سختی داشت و باید در منزل مراقب او می بود. بیماری پدرش روز به روز بیشتر می شد و در زمستان سال بعد فوت کرد. وابستگی پروین به پدرش آنقدر زیاد بود که هر کسی با دیدن او متوجه این ناراحتی عمیق می شد و در شعر به وضوح بیان شده است.
>>بیشتر بخوانید: زندگی نامه الیزابت امینی
✔ زندگی نامه پروین اعتصامی بانو متواضع و مهربان
و در سال ۱۹۴۱، پروین اعتصامی، هنوز زمانی که جوان بود به طور ناگهانی فوت کرد. سال های آخر عمرش را به دیدار با خانواده های سرشناس شاعری همچون سیمین دانشور و ملک الشعرای بهار می گذراند. دوستان او، پروین را بانویی متواضع و مهربان، فداکار و خوش قلب می خواندند.
پروین در سن ۳۵ سالگی در گذشت و در سال ۱۹۴۱، پروین تب تیفوئید گرفت بدون اینکه سابقه قبلی از این بیماری در خانواده شان داشته باشند بر اثر حصبه ۱۶ روز بعد مرد. جسم او در حرم حضرت معصومه(ع) به خاک سپرده شده است. جایی که آرامگاه خانوادگی آن ها است و کنار پدر خود به خواب ابدی رفته است.
پروین مرد ولی جسمش فقط زیر خاک است و افکار و عقاید زیبای او در اشعار او همیشه و همیشه نمایان می باشد و باقی مانده است.
و روی سنگ مزار او این ابیات نوشته شده است. البته این ها قسمتی از شعر روی قبر می باشد:
اینکه خاک سیهش بالین است اختر چرخ ادب پروین است
گر چه جز تلخی ز ایام ندید هر چه خواهی سخنش شیرین است
صاحب آنهمه گفتار امروز سائل فاتحه و یاسین است
- این خانم اهل ادب و شعر زاده ی تبریز است و اعم زندگی خود را در تبریز و تهران گذرانده است.
- نام اصلی او رخشنده اعتصامی است اما تخلصی که برای خود برگزیده است، پروین می باشد.
- تمامی عمر پربار او ۳۵ سال می باشد که در سن ۳۵ سالگی بر اثر بیماری حصبه دار فانی را وداع می گوید.
- شهرت بیشتر پروین به دلیل سبک خاص او در اشعارش می باشند که سبکی مناظره ای دارند.
>>بیشتر بخوانید: مستند «زندگی نامه شهید ابومنتظر المحمداوی» تولید شد
این سبک مناظره یعنی سوال و جواب نه تنها در وصف انسان ها مز باشد بلکه حتی اشیاء بی جان نیز از این سبک جالب بهره برده اند مانند سوزن و نخ. در شعرهای او جان بخشیدن به اشیاء و تخیل و تمثیل به وفور دیده می شود.
هر ساله بیست و پنجم اسفند ماه روز بزرگداشت پروین در تقویم ایران ثبت شده است و تندیس های این خانم شاعر در تمامی ایران مخصوصا در برج میلاد تهران و میدان اعتصامی شهرک ولیعصر تبریز به چشم می خورد.
✔ زندگی نامه پروین اعتصامی و اما خانه پروین در کجا واقع است
خانه پروین در تبریز، خیابان عباسی، جنب مسجد میرآقا، کوچه ساوجبلاغی، پلاک ۶ قرار دارد.
قدمت ساخت خانه پروین به دوران پهلوی می رسد و در اسفند ۱۳۸۵ به عنوان آثار ملی ایران به ثبت رسید.
تعبیر خواب
قیمت ارز
فال حافظ