آیا شما اغلب در روابط خود احساس ناامیدی در زندگی میکنید؟ وقتی شریک شما طبق انتظارات شما ظاهر نمیشود چه کاری انجام میدهید؟ آیا تا بحال فکر کردهاید که چرا بعضی مواقع به کلی نسبت به همسرتان ناامید میشوید و امیدی برای تغییر او نمیبینید؟ آیا این تغییرات باید در ما باشد یا در او باشد؟
🔼 انتظارات بالا و ردپای ناامیدی زندگی زناشویی
در بسیاری از روابط مشترک، واقعیتی که بعضی ها از آن غافل میشوند این است که افراد انتظارات بالایی برای خودشان نسبت به همسرشان می سازند. کار زمانی چالشی تر میشود که انتظارات شریکتان زیادتر از شما باشد. در یک رابطه نزدیک و صمیمی این طبیعی است که احساس کنید که شما می توانید روی شریکتان حساب باز کنید که او قابل اعتماد، مستحکم و مشتاق است.
ممکن است احساس کنید که شریکتان باید با شما (اگر نه همیشه) حداقل بعضی مواقع موافقت کند. خواه در دیدگاه های کلی تان خواه در تصمیماتی که درباره پول، بچه ها و اینکه چطور زمانتان را بگذرانید شما این انتظار افراطی را دارید که شریکتان شما را در بیشتر موقعیت ها حمایت خواهد کرد و قرار است همیشه با همیشه یا شما موافق باشد.
شریک شما ممکن است بعضی مواقع موافق یا مخالف با شما باشد، اما همیشه این پذیرش عمومی را باید در نظر بگیریم که هر کسی نقطه نظر خود را دارد. بعضی مواقع نوعی ناامیدی را از سمت همسرتان احساس میکنید که انگار این حس ناامیدی در شریک شما میتواند از هر منبعی بیاید، نه فقط رویدادهایی که مربوط به حال حاضر است. شما ممکن است احساس کنید که شریکتان به شما از طریق پیروی نکردن از قوانینی که قبلا مورد توافق واقع شده خیانت میکند.
به عنوان مثال، شاید شریک شما امتناع میکند که یک ماسک به صورتش بزند، یا مثلا زمان زیادی را صرف خرید کردن میکند. ممکن است به عادت های سالم زندگیاش بیتوجهی کند و در نتیجه بدعادت شود و هیچ کاری جز بازی های ویدیویی انجام ندهد. و در کل ممکن است رفتار هایی را انجام دهد که شما آن را مصداق پس زدن ارزش ها و اولویتهای خودتان بدانید.
🔼 تحقیقات سامرفیلد
سامرفیلد در مقاله ای در سال ۲۰۱۹ اشاره به این میکند که ناامیدی یکی از رایج ترین و شدیدترین احساساتی است که مردم در روابط نزدیک خودشان تجربه میکنند. در یکی از تحقیقاتش، سومرفیلد تحقیقی در این زمینه انجام داد و عمیقا مفهوم ناامیدی در رابطه نزدیک را بررسی کرد. او در یک پرسش نامه شش عاملی، شخصیت هایی که اخیرا تحت درمان بودند را توصیف کرد.
آن طور که سومرفیلد اشاره میکند، دو نوع ناامیدی در روابط نزدیک وجود دارد. وقتی که شما از یک نتیجه ناامید میشوید، واکنشی که شما از خودتان منعکس میکنید به گونهای است که احساس شما متناسب با انتظار شما نیست. مثلا شما ممکن است باور کنید که تیم ورزشیتان باید به آسانی یک بازی را ببرد. اما ناگهان با نتیجهای غیرقابل پیش بینی مواجه میشوید و تیمتان میبازد. اینجاست که ناامیدی وجود شما را فرا میگیرد.
🔼 احساس ناامیدی در رابطه مشترک
به همین صورت، وقتی که شما در یک رابطه ناامید میشوید با خودتان میگویید که بهتر است از او جدا شوم چون امیدی ندارم. در واقع این انتظارات زیاد شما است که باعث شده از او ناامید شوید نه رفتار او.
پس هنگامی که نتیجه مورد انتظار شما با چیزی که آن لحظه از شریک زندگی تان میبینید در تضاد است، اینجا فرمان تولید ناامیدی توسط ضمیرناخودآگاهتان داده میشود. در اینگونه مواقع، شما ممکن است خودتان را در معرض احساس ترک شدگی قرار دهید و احساس کنید که شریک شما از لحاظ اخلاقی مشکل دارد.
در اینگونه مواقع، شما احتمالا احساس این را دارید که توی ذوقتان خورده است، و یا به عنوان مثال ناامید هستید بخاطر اطمینان از اینکه شریک شما حتی در حد استانداردهایی که بین خودتان تعیین کرده اید ظاهر نشده است.
در این فرایند شما ممکن است به طور اشتباه تلاش کنید که از شریکتان فاصله بگیرید. اگرچه احساس ناامیدی که شما دارید میتواند یک پایه و مبنای عینی و حقیقی داشته باشد ( به عنوان مثال شریک شما واقعا دارد اصول اخلاقی که بین شما است را زیر پا میگذارد)، اما سامرفیلد اشاره میکند که این میتواند بخاطر این باشد که شما شخصی هستید که به طور کلی ناامیدی را در بسیاری از روابطتان می بینید.
🔼 دیدگاه همسران درباره ناامیدی زندگی زناشویی
سامرفیلد در تحقیقش شش عامل مهم را مشخص کرد که ببیند شرکت کنندگانی که در تحقیقش شرکت کردهاند، هنگامی که ناامیدی زندگی زناشویی دارند چه واکنشی به این شش عامل نشان میدهند. این شش عامل را در زیر بررسی میکنیم:
- اضطراب احساسی غرق کننده: احساس میکنم که جهانم فروریخته، جهان روی سرم آوار شده.
- عدم اعتماد، وجود تنفر، دشمنی و انزجار نسبت به دیگران: من ناگهان احساس میکنم که به آن شخص دیگر اهمیت نمیدهم.
- حیرانی بخاطر رفتار دیگران: من واقعا نمیتوانم بفهمم که چطور او میتوانست آن کار را انجام دهد.
- تلاش هایی جهت بخشیدن و جبران: من تلاش میکنم که بسنجم که چطور ما میتوانیم رابطه خوبی داشته باشیم، با وجود آن که آن اتفاق افتاده است.
- پنهان کردن احساسات: من تلاش میکنم که احساساتم را به دیگران نشان ندهم.
- تلاش برای تولید افکار مثبت و غلبه بر مشکل: من تلاش کردم که خودم را پنهان کنم و آن چه اتفاق افتاد را بپذیرم.
در بین این شش عامل، دو عامل مثبت یکی تلاش جهت بخشیدن شریک عاطفی و دیگری دیدن جنبه مثبت او نشان میدهد افراد ناامید در یک رابطه، حتما باید مثبتنگری را تقویت کنند چون عدم وجود مثبت نگری باعث ایجاد این همه ناامیدی شده است. آنها دائم جنبههای منفی همسرشان را دیدهاند و همین باعث ایجاد حس ناامیدی در آنها شده است.
در بین تمام این مقیاس ها، حیرانی و بهت بالاترین نمره میانگین را گرفت اما واکنش دهندگان همچنین نمره نسبتا بالایی به مقیاس آخری دادند که به دنبال این بود که یک نکته مثبت از رابطه با همسرشان به یادشان بوده است.
نتایجی که این تحقیق برای ما دارد این است که افرادی که روان رنجوری بالایی دارند، تمایلشان برای تجربه احساسات منفی بیشتر است و در نتیجه جنبههای منفی همسرشان را بیشتر میبینند. دیدن همین جنبههای منفی باعث بروز حس ناامیدی توسط ضمیرناخودآگاه آنها نسبت به همسرشان شده بود.
در واقع ما میتوانیم نتیجه بگیریم که در یک رابطه مشترک، عنصر مثبتاندیشی و مثبتنگری یکی از مهمترین عناصر ایجاد امیدواری بین زوجین موفق است. پس بیایم یکبار برای همیشه جنبههای مثبت همسرمان را بیشتر از جنبههای منفی او ببینیم تا در هنگام سختیها و ناامیدی زندگی زناشویی ، آرامش خودمان را حفظ کنیم.