درد پنهان این است که علاوه بر تحمل درد بیماری، در به در دنبال بیمارستان دولتی برای تصویربرداری مغناطیسی یا همان ام آر آی باشی اما هیچ کجا پذیرشت نکنند و بدتر از آن اینکه پول درست و حسابی هم نداری که بروی خصوصی و کار را تمام کنی!
خانمی سرپرست خانوار از اقوام دور که اصلا وضع مالی خوبی ندارد تماس گرفته بود، او در یکی از مغازه های عطاری با دریافت ماهانه ۴۰۰ هزار تومان مشغول به کار است تا گذران زندگی و معیشت کند!
او گفت که بعلت درد شدید رحم به فوق تخصصی در بیمارستان دولتی شهید صدوقی مراجعه کرده و او هم برایش عمل جراحی فوری نوشته و گفته احتمال بروز خطر است و باید فوری عمل شوی.
پزشک مربوطه برایش ام آر آی مینویسد و دستور بستری شدنش در اتاق عمل را هم مکتوب می‌کند و میگوید فوری ام آر آی را انجام بده و پس فردا برای عمل آماده باش.
به بخش ام آر آی بیمارستان مراجعه می کند که می گویند دستگاه بیمارستان خراب است و انشاالله بزودی درست می شود.
به ناچار راهی بیمارستان فرخی (دولتی) می شود که آنجا می گویند این نوع ام آر آی در این مرکز درمانی انجام نمی شود که باز هم به ناچار روانه درمانگاه دولتی خاتم‌الانبیاء می شود و دستور پزشک را هم نشان می دهد تا بدانند که وضعیتش اورژانسی است.
اما بخش ام آر آی خاتم الانبیاء اعلام می کند حداقل ۱۰ روز دیگر نوبتش نمیشود، خواهشها و التماس های این خانم هم به جایی نمی رسد.
دیگر مرکز درمانی دولتی باقی نمانده بود لذا سری به بیمارستان سیدالشهدا(ع) میزند که آنجا می گویند این ام آر آی در اینجا انجام نمیشود و باز به ناچار بیمار یاد شده راهی بیمارستان خصوصی مرتاض می شود که در آنجا به او نوبت می دهند اما وقتی هزینه انجام ام آر آی را به او می گویند منصرف می شود، هزینه‌ای که با کمتر از یک سوم در مراکز درمانی دولتی می تواند انجام دهد.
اما اینکه چرا این بیمار از بیمارستان مرتاض خارج میشود ، علتش ساده هست، ندارد، کف دستی که مو ندارد چطور باید موی آن را در آورد؟ نتوانست و نمی تواند در آنجا ام ار ای کند چون هزینه آن را ندارد!
دیگر جایی نبود که برود، به همه جا سر زده بود، یا دستگاه خراب بود ، یا این نوع ام ار ای در آنجا انجام نمیشد و یا هزینه آن سرسام آور بود و این برای یک حقوق بگیر ۴۰۰ هزار تومانی سخت بود!
وقتی به من خبرنگار زنگ زد همه گفته های او را بررسی و با همه این مراکز درمانی تماس گرفتم و به صحت گفته های این بیمار پی بردم.
از یک طرف پزشک او می گوید باید فوری عمل شوی و از سوی دیگر در همه مراکز درمانی به مشکلی برخورد کرده، در بیمارستان مرتاض که پول آن را ندارد و در دیگر مراکز هم یا این عمل انجام نمیشود و یا دستگاه خراب است!
خوب الان باید چه کند؟ به کجا برود؟ دست به دامان چه کسی یا چه دستگاهی شود؟ باید فوری عمل جراحی کند و حالا استرس این دربه دری هم به جانش افتاده است!
۲ روز تمام دستور پزشک را در دست گرفته و با وضعیت بیماری که دارد در به در از این مرکز درمانی به آن بیمارستان به دنبال یک مرکز ام ار ای هست اما یافت نمیشود و اگر شود پولش نیست.
به پزشک مربوطه خود مراجعه و داستان را تعریف می کند و او هم در بالای برگه دستور ام آر آی او مینویسد “لطفا خیلی اورژانسی انجام شود”؛ و او گریان و نالان دوباره روانه درمانگاه خاتم الانبیاء میشود شاید فرجی برسد!
وقتی به مرکز ام آر آی خاتم الانبیاء مراجعه می کند هر چه التماس و گریه می کند او را پذیرش نمی کنند و حتی با تندی با او برخورد می کنند و این در حالیست که او دستور فوری پزشک متخصص و جراح خود را دارد و باید فوری عمل جراحی شود.
از همان درمانگاه به من زنگ زد و در حالیکه گریه می کرد جریان را تعریف نمود؛ وقتی با چشمان گریان قصد خروج از خاتم الانبیاء را می کند یکی از متصدیان آنجا به او می گوید با چه کسی صحبت می کردی و او می گوید با یک “خبرنگار” !
آوردن نام خبرنگار همان و پذیرش دفترچه همان و نوبت دادن به این بیمار رنج دیده همان!! و این بیمار هم شاد از اینکه خود را به اتاق عمل نزدیک می دید.
هرچند این نوبت نیز سه روزه بود و در حقیقت موعد ام آر ای او یک روز پس از روزی است که دکتر به او نوبت عمل داده؛ اما او راضی بود و خدا را شاکر!
خدا امید هیچ امیدواری را ناامید نکند.
اما یک سوال: بیماران این چنینی که نوبت اتاق عمل دارند و وضعیت مالی خوبی هم ندارند و باید زود و فوری جراحی شوند و نیاز فوری به ام آر آی یا هر خدمت دیگر اورژانسی دارند چه باید بکنند و به کجا باید پناه ببرند؟!
تعبیر خواب
قیمت ارز
فال حافظ