در بین والدین زیاد دیده شده است که هر از چند گاهی، آن ها از اینکه کودک شان تونایی نه گفتن را ندارد ناراحت هستند و واقعاً نمی دانند که باید چه کاری انجام بدهند. نه گفتن یکی از مهارت های بسیار کلیدی در یک کودک است و عوامل زیادی نقش دارند در اینکه چرا کودک در سالهای اول زندگی، قدرت نه گفتن ندارد. در این مقاله قصد داریم دلایل مهمی که باعث میشود کودکان قدرت نه گفتن نداشته باشند را بررسی کنیم:
۱. مهار مهم نباش
کودکان زیر ۷ سال، وقتی که احساس کنند مهم نیستند و مورد تایید واقع نمی شوند، برایشان بسیار مهم است که دیگران را راضی نگه دارند تا نیاز عاطفی شان برطرف شود. کودکی که می بیند اطرافیانش او را تایید نمی کنند و مورد توجه قرار نمی گیرد، این کودک ممکن است به خواسته های غیر منطقی و غیر معقول دیگران بله بگوید که این کارش باعث می شود از او استقبال کنند، به او توجه کنند و و مورد تایید واقع شود.
بنابراین او نه نمی گوید چون اگر نه بگوید، قطعا نیاز او برطرف نمی شود، و در نتیجه جواب بله میدهد و مثل برده ای می شود که در آینده قربانی و طعمه دیگران خواهد شد. نکته مهم این است که والدین باید به فرزندان خود بیاموزند که همیشه قرار نیست ما به تمام حرف های بزرگترها گوش دهیم. یعنی اینکه ما باید به آن ها یاد بدهیم که اگر به حرف بزرگتر گوش ندهی، به معنای این نیست که تو فرد مهمی نیستی، بلکه تو میتوانی در عین حال، مهم هم باشی و به دیگران هم نه بگویی.
۲. ترس از دست دادن موقعیت
علت دوم این است که کودک می ترسد یک موقعیت را از دست بدهد. به عنوان مثال اگر من نه بگویم، ممکن است این موقعیت را از دست بدهم، یا ممکن است این توجه را از دست بدهم. پس این کودک نه نمیگوید، و حتی ممکن است به ضرر او تمام شود که این هم در اکثر موارد باعث دروغ گویی او می شود.
۳. ترس از ناتوان شمرده شدن
علت سوم این است که کودک می ترسد که او را به عنوان یک آدم ناتوان ببینند. بسیاری از بچه ها فکر میکنند که اگر نه بگویند به معنای این است که ضعیف هستند و نه گفتن را نشانه ی ضعف خود می دانند. در واقع موقعی که در جمع هستند، آن ها دوست دارند دیده شوند و با دیگران و با کودکان دیگر بازی کنند اما آنها با خود فکر می کنند که اگر نه بگویند دیگر نمی توانند با کودکان بازی کنند در نتیجه طرد می شوند و در جمع بچه ها راه نمی یابند. بنابراین تلاش میکنند که با بله گفتن در جمع باقی بمانند و طرد نشوند
۴. میل به عدم رنجش دیگران
علت بعدی این است که نمیخواهیم دیگران را از خود برنجانیم، به اصطلاح پل های پشت سرمان را نمیخواهیم خراب کنیم. در صورتی که فرزند ما این را بپذیرد که حتی اگر نه بگوید، بازهم با او مهربان خواهیم بود و دوست داشتنی است مطمئن باشید که نه گفتن برای او یک عادت می شود و این قطعا این روال را در سالهای بعد زندگی اش، پیش می گیرد. او میفهمد که حتی اگر نه بگوید باز هم دوست داشتنی است و دیگران با او مهربان هستند.
آخرین نکته این است که یادمان باشد یک پایان تلخ، خیلی بهتر از یک تلخی بی پایان است. اگر نه بگوییم و حتی یک رابطه فرو بپاشد، این یک پایان تلخ است و بهتر است از اینکه اگر با آن فرد باشیم بدانیم که دائم باید مطیع خواسته های نا معقول او باشیم. پس یادمان باشد در یک پایان تلخ همانند جدایی و یا قطع رابطه، که به ضرر ما هست، خیلی بهتر از این است که تا آخر عمر کودک را در یک چرخه بیمارگونه قرار دهیم.