درباره GLAUS
مهندسین ارتش آمریکا در شهر آبردین پروو گراوند ایالت مریلند، مشغول تحقیق و بررسی پروژه ای با قابلیت پرواز هستند که قادر به شلیک از سیستم های نارنجک انداز خواهد بود. طبق گزارش های به دست آمده، این پهپاد اندازه کوچکی دارد و با استفاده از دستگاه نارنجک انداز ارتش (کالیبر ۴۰ میلی متر) تحت عنوان M320 شلیک خواهد شد. اما مهم ترین نکته ای که در جزئیات این طرح به چشم می خورد، چیزی نیست جز زمان پرواز بالای پهپاد. این بازه زمانی قابل توجه سبب می شود تا نیروهای نظامی بدون به خطر انداختن جان خود، سربازان دشمن را مکان یابی و در صورت لزوم به آنها حمله کنند. درست مانند آن که گروه های ۲ الی ۳ نفره از نیروهای ارتشی مجهز به یک پرنده جاسوسی شخصی باشند.
نارنجک انداز M320
و اما چرا به پهپاد مورد نظر GLAUS گفته می شود؟ این واژه مخفف عبارتGrenade Launched Unmanned Aerial System به معنای سیستم هوایی بدون سرنشین پرتاب شونده از نارنجک انداز است. همانطور که اشاره شد این پرنده به کمک M320 شلیک می شود. نارنجک انداز مذکور خود به وسیله شرکت آلمانی اسلحه سازی هکلر و کخ ساخته شده و می توان آن را به قسمت زیرین لوله M4 کارباین متصل کرد. علاوه بر این امکان استفاده مستقل از سیستم نارنجک انداز در قالب یک پیکربندی جداگانه نیز وجود خواهد داشت. M320 به طور معمول برای پرتاب نارنجک های انفجاری، نور زا و اشک آور با برد ۴۰۰ متر کاربرد دارد. از طرفی دیگر لازم به ذکر است که M320 در مقایسه با M4 یک سلاح راه انداز نرم محسوب می شود و سرعت خروج مهمات از لوله آن به مراتب آهسته تر از پینت بال خواهد بود! همین خصوصیت باعث می شود که نارنجک انداز مذکور برای پرتاب جسمی سبک وزن با بال های شکننده و همینطور مجهز به سیستم های الکترونیکی گزینه ای مناسب باشد.
اسلحه M4
دو مدل متفاوت از پهپاد GLAUS تحت عملیات طراحی و توسعه قرار دارند: یکی از آنها مشابه نوعی سیستم پاراگلایدر کوچک با پروانه های تیغه تاشو است. دیگری نیز حالتی بالگرد مانند دارد و با روتورهای هم محور کار می کند. پس از راه اندازی، پهپاد بال های خود را باز کرده و با سرعتی ثابت که توسط نیروهای مستقر در سطح زمین کنترل می شود، به تدریج اوج خواهد گرفت. گفتنی است که این پرنده بدون سرنشین با استفاده از دوربینی که در ساختار آن تعبیه شده، می تواند از تاسیسات دشمن فیلم برداری و بدین ترتیب موقعیت مکانی مد نظر را با جزئیات بیشتری به نیروهای خودی مخابره کند.
تصاویری که توسط ارتش از این سیستم ها منتشر شده است، مدل پهپاد به حالت بالگرد را نشان می دهد. این پرنده بدون سرنشین مجهز به یک موتور، دوربین و باتری ۸۵۰ mAh خواهد بود. نوع بالگردی GLAUS تا ۲ کیلومتر برد دارد و می تواند تا حداکثر ارتفاع ۶۰۹ متری در آسمان بالا رود. مدت زمان پایداری پهپاد نیز ۹۰ دقیقه اعلام شده است. در مجموع با توجه به موارد عنوان شده، GLAUS قابلیت های تقریبا نامحدودی در میدان نبرد خواهد داشت و سربازان را قادر می سازد تا راحت تر از گذشته به جست و جوی تک تیراندازان دشمن، مسیرهای جاده ای امن و همچنین موقعیت جنگجویان طرف مقابل در محیط های جنگی بپردازند. حتی رهبر گروه هم با تکیه بر مهارت های GLAUS می تواند به دنبال سربازانی که راه خود را گم کرده اند بگردد و یا نیروهای خودی را به موقعیت دلخواه هدایت کند. در واقع فرمانده با چنین امکانی بدون نیاز به ترک مکان امن، قدرت راهنمایی گروه و پشتیبانی از آن را در اختیار خواهد داشت.
یکی دیگر از جالب ترین ویژگی های این پرنده بدون سرنشین، امکان راه اندازی آن با استفاده از سیستم هایی است که در هر میدان نبردی وجود خواهند داشت. برای نمونه M320 نیز از این قاعده مستثنی نیست و در اکثر محیط های جنگی حضور فعال دارد. هر جوخه پیاده نظام ارتش آمریکا به دو تیم چهار نفره تقسیم می شود و هر تیم نیز مجهز به یک قبضه M320 است. از این رو به جای آن که نیروهای نظامی نیازمند حمل و نقل یک سیستم راه انداز جدید برای شلیک پهپاد باشند، می توانند به همان مدل های در دسترس تکیه و در هزینه، زمان و انرژی مصرفی صرفه جویی کنند.
تعبیر خواب
قیمت ارز
فال حافظ