یک مونولیت دیگر این بار در رومانی کشف شد+عکس

اخبار این کشف عجیب در حالی منتشر می‌شود که کشف یک مونولیت مرموز در صحرای سرخ یوتا، موجب دامن زدن به شایعات و گمانه‌زنی‌های عجیب‌وغریبی از تئوری‌های توطئه تا ارتباط دادن آن به موجودات فضایی شده بود. به احتمال زیاد نصب این مونولیت بی‌ارتباط به رمان علمی-تخیلی «۲۰۰۱: ادیسه فضایی» نیست. در رمان آرتور سی.کلارک که بعدا فیلم سینمایی به همین نام از روی آن به کارگردانی استنلی کوبریک ساخته شد، یک مونولیت سر از آفریقای ۳ میلیون سال قبل درمی‌آورد که مقارن با دورانی است که اجداد ما انسان‌ها، میمون‌های بزرگ‌جثه اولین گام‌های خود به سوی تکامل را برمی‌داشتند.
مونولیت آرتور سی.کلارک به‌نوعی الهام‌بخش‌ یک قبیله از میمون‌های گرسنه می‌شود تا برای خود ابزار بسازند. در رمان ادیسه فضایی مونولیت نوعی ابزار است که موجودات فضایی از آن برای بررسی کهکشان و البته تشویق سایر موجودات هوشمند به تکامل استفاده می‌کنند. در این رمان، میمون‌های بزرگ‌جثه کم‌کم با استفاده از ابزار به کشتن حیوانات روی می‌آورند و حتی در یک مورد، پلنگ دّرنده‌ای را از پای درمی‌آورند و به گرسنگی خود پایان می‌دهند. روز بعد از این ماجرا، یکی از میمون‌های قبیله با چماقی که ساخته است، رئیس قبیله‌ی رقیب را از پای درمی‌آورد و می‌تواند چشمه‌ی آب را از چنگ این قبیله دربیاورد و باقی ماجرا.

دفتر مدیریت زمین‌های یوتا روز جمعه اعلام کرد مونولیت اسرارآمیز توسط افراد ناشناس از محل کشف برداشته شده است

مونولیت یوتا که تقریبا ۳٫۶ متر ارتفاع دارد، روز چهارشنبه هفته گذشته توسط مأموران اداره ایمنی عمومی یوتا کشف شد. مأموران این اداره در یک بالگرد در حال سرشماری هوایی گوسفندهای بزرگ‌شاخ منطقه در جنوب شرقی یوتا بودند که متوجه این شیء شدند. خبر کشف این مونولیت عجیب در یوتا به‌سرعت و به‌صورت گسترده‌ در فضای مجازی پخش شد و بسیاری به شباهت این شی‌ء با مونولیت‌های عجیبِ موجودات فضایی در فیلم استنلی کوبریک اشاره کردند.
مونولیت کشف‌شده در کشور رومانی حدود ۳٫۹ متر ارتفاع دارد و یک سمت آن به سوی کوه سیلو است که مردم محلی از آن به‌عنوان «کوه مقدس» یاد می‌کنند. کوه سیلو از مشهورترین کوه‌های رومانی است که در فهرست عجایب هفت‌گانه طبیعی این کشور قرار دارد. مقامات رومانی هنوز نمی‌دانند چه کسی مسئول برپا داشتن این مونولیت مرموز است. روسانا جوسانو، مسئول اداره فرهنگ و میراث شهرستان نامس، در این رابطه می‌گوید:
ما قضیه مونولیت را مورد بررسی قرار داده‌ایم. این شیء در زمین‌های مالکیت خصوصی قرار دارد. بااین‌حال هنوز نمی‌دانیم صاحب این مونولیت چه کسی است. مکانی که مونولیت در آن دیده شده، در منطقه‌ای محفاظت‌شده و در یک سایت باستان‌شناسی قرار دارد.
وی در ادامه افزود نصب این شیء در این مکان کاملا ممنوع است و برای نصب آن نیاز به اخذ مجوز از اداره فرهنگ و میراث و همچنین تأیید وزارت فرهنگ رومانی است. کشف مونولیت در صحرای یوتا باعث شد بسیاری از افراد کنجکاو مسافتی طولانی برای دیدن آن طی کنند. مقامات محلی این افراد را به انداختن زباله و تخریب محل متهم کرده‌اند. مقامات از همان ابتدای انتشار اخبار مربوط به کشف مونولیت سعی داشتند محل پیدا شدن آن را از دید عموم مخفی نگه دارند تا کسی به هوای پیدا کردن آن راهی صحرای یوتا نشود.

برخی کارشناسان به شباهت مونولیت با آثار هنرمند آوانگارد جان مک‌کراکن اشاره کرده‌اند

این موضوع هم مانع از هجوم طرفداران فیلم‌های علمی-‌تخیلی و دیگر افراد ماجراجو به منطقه نشد. بسیاری از کاربران شبکه‌های اجتماعی مختصات دقیق محل مونولیت را پیدا کردند و آن را به اشتراک گذاشتند. همین باعث شد بسیاری با ساعت‌ها رانندگی خود را به محل این مونولیت آلومینیومی برسانند. مونولیت مشابهی حدود ۲۰ سال قبل در روزهای اول سال ۲۰۰۱ در شهر سیاتل آمریکا دیده شده بود؛ البته دسترسی به محل آن مونولیت نسبتا راحت‌تر و مستلزم ۴۵ دقیقه رانندگی در جاده‌ای خاکی و سپس یک ربع ساعت پیاده‌روی در یک سربالایی بود.
ماجرای کشف مونولیت یوتا توجه بسیاری از کاربران شبکه‌های اجتماعی از جمله هواداران بشقاب‌پرنده‌ (یوفو) و نظریه‌پردازان توطئه را به خود جلب کرد. مونولیت یوتا هفته قبل کشف شد؛ ولی تصاویر گوگل ارث نشان می‌دهد که این شیء دست کم از سال ۲۰۱۵ یا ۲۰۱۶ در این مکان بوده است.

نمایی از مونولیت مرموزی که در روزهای آغازین سال ۲۰۰۱ در پارک مگنوسون سیاتل پیدا شد

به گفته‌ی ستوان نیک استریت، سخنگوی اداره امنیت عمومی یوتا، ممکن است این سازه به مدت ۴۰ تا ۵۰ سال یا حتی بیشتر از آن در این مکان بوده باشد. او هفته گذشته در این خصوص گفت:
موادی که در ساخت مونولیت به کار رفته‌اند به‌راحتی تخریب نمی‌شوند. ولی کسی نمی‌داند این شیء چقدر عمر دارد. هیچ روشی وجود ندارد که بتوانیم بر مبنای موادی که در آن به کار رفته است، مدت‌زمان حضورش را تخمین بزنیم.
دیگر ناظران به شباهت این شیء با آثار جان مک‌کراکن، هنرمند آوانگارد آمریکایی که مدتی در نزدیکی نیومکزیکو زندگی کرد، اشاره داشته‌اند. مک‌کراکن در سال ۲۰۱۱ درگذشت؛ ولی فرزندش پاتریک، در گفتگویی با نیویورک‌تایمز عنوان داشت که پدرش در سال ۲۰۰۲ به او گفته است دوست دارد برخی از آثارش را در نواحی دورافتاده بگذارد تا بعدا کشف شوند. مک‌کراکن به دلیل ساخت مجسمه‌های کاملا متمایز و نامتعارفش که به اشکالی مانند هرم، مکعب و اسلب‌های براق می‌ساخت مشهور است. مونولیتی که در صحرای یوتا دیده شده بود، بیشتر شبیه برخی از مجسمه‌های مک‌کراکن بود که در نمایشگاه او در گالری هنری دیوید زویرنر در نیویورک به نمایش درآمده است. سخنگوی گالری دیوید زویرنر در بیانیه‌ای در این خصوص اعلام کرد که مونولیت یوتا از آثار مک‌کراکن نبوده، بلکه ممکن است کار یکی از هنرمندانی  باشد که قصد ادای احترام به مک‌کراکن داشته است.

مک‌کراکن دارای مجسمه‌های زیادی به اشکال مختلف همچون هرم، مکعب و اسلب‌های براق است

باین گالری بعدا در بیانیه دیگری که همان روز منتشر کرد، اعلام داشت که این اثر در حقیقت ممکن است یکی از آثار مک‌کراکن باشد که بیش از یک دهه بدون آنکه کسی از آن خبر داشته باشد در صحرا باقی‌مانده است.
دیوید زویرنر، مدیر این گالری، در این خصوص گفت:
اعضای گالری در این خصوص توافق ‌نظر ندارند. من شخصا عقیده دارم این اثر [مونولیت صحرای یوتا] کار جان [مک‌کراکن] است.
ایالت یوتا منطقه‌ای است که تاریخچه‌ی غنی به لحاظ نصب آثار هنری در فضای باز دارد تا جایی که به آن لقب «سرزمین هنر» داده‌اند، آثار هنری غیر متعارف زیادی در دهه‌های ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ دور از نواحی شهری یوتا نصب شده است. یکی از مشهورترین این آثار، «اسکله حلزونی (Spiral Jetty)» اثر رابرت اسمیتسون است. اسکله حلزونی در حقیقت مارپیچی به طول ۴۵۷ متر است که در سال ۱۹۷۰ از گِل، بلور نمک و بازالت ساخته شد. این اثر هنری در کرانه‌ی شمال شرقی دریاچه نمک در روزل پوینت یوتا قرار دارد و در طول سال بسته به سطح آب دائما به زیر آب می‌رود و دوباره پدیدار می‌شود.