در این ویدیو، زپلین ۸۰۴ فوت (بیش از ۲۴۵ متر)ی که نوعی کشتی هوایی به شکل بالن بود به تازگی سفر نزدیک به ۴,۰۰۰ مایلی خود روی اقیانوس آتلانتیک از فرانکفورت، آلمان تا ایالات متحده را به اتمام رسانده است، سفری تاریخی که در ۳ می ۱۹۳۷ با یک فاجعه تکان دهنده همراه بود. این کشتی هوایی غول پیکر که ۶۳ سفر موفقیت آمیز را به ثبت رسانده بود به آرامی و سادگی روی شهر نیویورک سیتی معلق مانده و برای فرود در ایستگاه دریایی لیکهورست در نیوجرسی آماده می شد که آن سانحه هولناک رخ داد. اما به یکباره هیندنبورگ به یک جهنم آتشین هولناک تبدیل شد که به سرعت همه چیز را به خاکستر تبدیل کرد.
این کشتی هوایی بزرگ به سرعت از ارتفاع ۲۰۰ فوتی پایین آمده و با زمین چمن زیرش برخورد کرد و در کسری از ثانیه جز اسکلتی فلزی، چیزی از آن باقی نماند. هرب موریسون خبرنگار رادیویی بود که برای پوشش خبری فرود آمدن کشتی هوایی هیندنبورگ به محل رفته بود اما وقتی هیندنبورگ دچار سانحه شده و سقوط کرد او جمله مشهوری را بدین مضمون به زبان آورد: «آه، ای بشریت!». نیروهای آتش نشانی و خدمات اورژانس به سرعت به کمک ۳۶ مسافر و ۶۱ خدمه هیندنبورگ شتافتند، اما در نهایت ۱۳ مسافر، ۲۱ نفر از خدمه و یک فرد غیرنظامی دیگر کشته شدند.
بسیاری از بازماندگان به دلیل این سانحه جراحات سختی برداشته و تا ماه ها بعد تحت درمان قرار داشتند. سال گذشته بود که تنها بازمانده این سانحه در سن ۹۰ سالگی درگذشت. ورنر گوستاو دوهنر در نوامبر گذشته در لاکونیا، نیوهمپاشیر درگذشت، بیش از هشت دهه پس از آتش گرفتن کشتی هوایی آلمانی در هنگام فرود آمدن در لیکهورست. دوهنر در هنگام این حادثه تنها هشت سال سن داشت و همراه با والدین و خواهر و برادر بزرگترش در داخل زپلین هیندنبورگ بود.
در هنگام تکمیل این کشتی هوایی در سال ۱۹۳۶، ال زد ۱۲ هیندنبورگ بزرگ ترین پرنده ای بود که تا آن زمان ساخته شده و افتخار رایش سوم به شمار می آمد. علت این سانحه نشت هیدروژن اعلام شد، گازی که هیندنبورگ را در آسمان نگه می داشت اما در نتیجه ترکیب با هوا باعث آتش سوزی و انفجار شد.