جمعه، چهار تیرماه۱۳۷۲، تلخترین اتفاق زندگی احمدرضا عابدزاده رقم خورد. تیم ملی در مسابقات مقدماتی جام جهانی ۱۹۹۴ در گروه B برابر تایوان صفآرایی کرد.
به گزارش نیوز، احمدرضا مرد شماره یک تیم بود و با همان ابهت همیشگی درون دروازه ایستاد. او مقابل ۷۰هزار تماشاگر، هنگامی که برای دفع یک توپ ساده به هوا پرید، دچار مصدومیت جدی شد. عابدزاده در دقیقه۱۳ با این اتفاق به مدت سه سال از فوتبال باشگاهی و ملی دور شد و تا مدتی نتوانست در میادین رسمی حاضر شود.
آسیبدیدگی شدید احمدرضا عابدزاده در اوایل دهه ۷۰، بعد از سه دهه همچنان همراه اوست و به همین دلیل این دروازهبان هراز چند گاهی باید زانوی خود را جراحی کند تا بتواند محدودیتهای حرکتی خود را از بین ببرد. یکی دو روز قبل هم عکسی از عابدزاده منتشر شد که تصویر او را بعد از عمل جراحی نشان میداد.
عمل جراحی که توسط دکتر کیهانی انجام شد و البته موفقیتآمیز هم بود. دکتر کیهانی که یکی از بهترین جراحان ایرانی است، درباره جراحی احمدرضا عابدزاده میگوید: «آقای عابدزاده به دلیل صدماتی که در دوران بازیگری و البته جراحیهای بعد از آن دیده بود، یکسری استخوانهای اضافه در زانوی خود داشت. این استخوانها باعث تغییر شکل زانوی او هم شده و محدودیتهای حرکتی برایش به وجود آورده بود. جراحی ایشان تقریباً شبیه جراحی آقای قلعهنویی بود که استخوانهای اضافه از بدنش خارج شد.»
۱۰ استخوان اضافه از زانوی عابدزاده خارج شد
در تصویری که بعد از عمل جراحی عابدزاده منتشر شد، چند استخوان اضافه هم مشاهده کردیم که در دست دروازهبان سابق تیم ملی دیده میشد. دکتر کیهانی درباره تعداد این استخوانها میگوید: «خوشبختانه عمل جراحی آقای عابدزاده خوب بود و حدود دو ساعت تا دو ساعت و نیم طول کشید. فکر میکنم بیشتر از ۱۰ استخوان اضافه از زانوی او درآمد که این اتفاق در گذشته هم رخ داده بود. اگر اشتباه نکنم حدود هشت سال قبل هم استخوانهایی از زانوی عابدزاده در آوردیم و البته این استخوانهای جدید نیز دوباره در زانوی او تشکیل شد. این اتفاق معمولاً برای برخی ورزشکاران حرفهای و بر اثر آرتروز و ساییدگی رخ میدهد و باعث میشود چنین مشکلاتی برایشان پیش بیاید. این طیف از ورزشکاران مستعد آرتروز هستند اما احتمالاً عابدزاده برای مدتی با محدودیتهای حرکتی مواجه نخواهد شد.»