در حالی که روس ها و آلمانی ها هر دو برای برتری یافتن بر یکدیگر در میدان نبرد تلاش می کردند، هر دو طرف به طور مدام تانک های غول پیکرتر با توپ هایی بزرگ تر تولید می کردند که می توانستند مستحکم ترین خودروهای زرهی دشمن را در فاصله های طولانی نیز نابود ساخته و مقاومت بالایی نیز در صورت مورد هدف قرار گرفتن داشتند. تانک های سایز متوسطی مانند تانک افسانه ای T-34، در نهایت پیشگام تانک های تهاجمی شدند که امروزه تولید و به کار گرفته می شوند. با این وجود، کرملین تا دهه ۱۹۶۰ همچنان به تولید هزاران تانک سنگین ادامه داد تا اینکه نیکیتا خروشچف، رهبر وقت اتحاد جماهیر شوروی، به این رویه پایان داد. تانک Object 279 نیز بخشی از همین رویکرد بود. از ویژگی های قابل توجه این تانک می توان به شاسی شبیه بشقاب پرنده و ۴ شنی مجزا و غول پیکر آن اشاره کرد.
این مدل از شنی به تانک ۶۰ تنی مذکور اجازه می داد که در زمین های صعب العبور و همچنین زمین های ناپایدار و نرم نیز به راحتی حرکت کند و بدین ترتیب معضلی که همواره تانک ها را زمین گیر می کرد با این تانک جدید حل شده بود. همچنین Object 279 دارای موتور دیزلی بزرگی بود که ۱.۰۰۰ اسب بخار نیرو تولید می کرد که سرعت آن را به حداکثر ۵۵ کیلومتر در ساعت رسانده و با یک بار سوختگیری می توانست ۳۰۰ کیلومتر را بپیماید. نقطه ضعف این تانک چه بود؟ انتقال قدرت در این تانک بسیار پیچیده بوده و تعمیر و نگهداری از شنی های داخلی نیز دشوار بود. ظاهر عجیب شاسی تانک برای حفاظت از آن و ۴ خدمه اش از امواج ناشی از انفجار بمب اتمی چنین طراحی شده بود.
تعبیر خواب
قیمت ارز
فال حافظ