آیا ترامپ از شکست ترسیده؟

به گزارش نیوز به نقل از جماران؛ پولیتیکو در گزارشی به تغییر روحیه و قدرت دونالد ترامپ رییس جمهور آمریکا نسبت به چهار سال پیش که به پیروزی در انتخابات دست یافت پرداخته است.

پولیتیکو می نویسد که ترامپ قویا باور دارد که یک اتفاق خاص در سال ۲۰۱۶ باعث شد تا او بتواند به ریاست جمهوری آمریکا برسد.

این اتفاق نه تحقیقات اف بی آی در مورد هیلاری کلینتون بود و نه ایمیل هایی که لو رفتند، یا انتخاب مایک پنس به عنوان معاون اول ترامپ.

از نظر ترامپ مناظره ای که در دومین یکشنبه اکتبر ۲۰۱۶ برگزارشد پیروزی او را رقم زده است.

درست ۴۸ ساعت پیش از آن مناظره، واشنتگن پست یک فایل صوتی منتشر کرد که ترامپ در آن از لمس کردن زنان می گوید.

بسیاری از رییس حزب جمهوری خواه خواستند که ترامپ را کنار بگذارد و وی به ترامپ هشدار داده بود که باید کنار بکشد.

با این حال، ترامپ که زمانی ستاره برنامه های تلویزیونی بود کنار نکشید و بعدها گفت که از فشار خوشش می آید!

همه منتظر بودند که ببینند رییس جمهور آینده چه می کند و او به خوبی تحت فشار جواب داد.

ترامپ در آن زمان قوی ترین عملکرد ممکن را روی صحنه مناظره داشت. بی محبا عمل می کرد، اما کنترل را هم در دست داشت. ترامپ زننده ترین حرف هایش مثل اینکه کلینتون باید به زندان برود را هم با ریتم و خونسردی خاصی بیان می کرد، انگار که او از رازی باخبر است که بقیه از آن مطلع نیستند.

خودش گفت: «آن مناظره نشان داد که من از فشار خوشم می آید، چون فشار بود. شانسم هم ۵۰-۵۰ بود. همان منظره باعث شد که من برنده انتخابات شوم.»

در زمان بحرانی تمام عیار و در لحظه ای که کمپین ترامپ در آستانه فروپاشی بود، درست یک ماه پیش انتخابات، ترامپ از خودش اعتماد به نفسی نشان داد که همه گیر شد. دیگر از کنار گذاشتن او چیزی گفته نشد. حزب دوباره تلاش برای حمایت از او را آغاز کرد. وضعیتش در نظرسنجی ها هم بهتر شد.

پولتیکو در ادامه آن موفقیت ترامپ را با عملکردش در مناظره سه شنبه با جو بایدن مقایسه کرده است.

ترامپ حالا یک ماه مانده به انتخابات وضعیت مشابهی دارد و در نظرسنجی ها عقب است و مسئولیت با او بود. سه شنبه خبری از اجرای هالیوودی نبود و او با سنگینی بار پاندمی که ۲۰۵ هزار آمریکایی را کشته، سقوط اقتصادی که میلیون ها نفر را بیکار کرده و اعتراضات به نژادستیزی که جامعه آمریکایی را چند پاره کرده به میدان رفت. با توجه به اینکه رای گیری زودتر از همیشه آغاز شده، زمانی برای هدر دادن نبود. این همان تست فشار ترامپ بود، مدل ۲۰۲۰٫

و او بدجوری مردود شد.

بسیاری گفتند که نباید تعجب کرد. ترامپ این طور است. رییس جمهور دیوانه ای که دیدیم فرقی با رییس جمهور دیوانه در توییتر نداشت.

ولی این حرف درست نیست. کاندیدایی که ما سه شنبه دیدیم خسته و بی قرار بود و شباهتی به آن کاندیدایی که در ۲۰۱۶ از خودش مطمئن بود نداشت. شاید به یاد آوردن چهار سال پیش سخت باشد، ولی احساس غالب در اولین کمپین ترامپ برای ریاست جمهوری نفرت و اختلاف نبود. جالب بود. او خوش ترین لحظات عمرش را سپری می کرد. ترامپ تا آن زمان هیچ کاری نکرده بود که انقدر مورد توجه قرار بگیرد. او هر لحظه اش را دوست داشت.

ولی سه شنبه شب ترامپ از مناظره لذت نبرد. خسته به نظر می رسید. بدخلقی می کرد. انگار اعتماد به نفس و ایمانش ته کشیدند. ترامپ که زمانی ازطرف مجری فاکس نیوز «درنده ای بالفطره» نامیده شده بود حالا مثل یک قربانی به دام افتاده بود، ترسیده، درمانده و کمبودهایش او را گیر انداخته بودند. او فقط پوسته ای خالی از آن شخصیت مقتدر سابقش بود.

دیدن چنین چیزی شوکه کننده بود. ترامپ چهار سال پیش در برخورد با کلینتون بی احساس عمل می کرد، اما در مناظره سه شنبه مضطرب و آشفته بود. رییس جمهور فریاد می کشید و از خشم دستانش را تکان می داد. صورتش سرخ شده بود. در ازای همه حرف هایی که ترامپ بار بایدن کرد، بایدن و مجری کاری به وی کردند که حتی نتوانست حداقل عملکرد قابل قبول را داشته باشد. با وجود آماده شدن برای سوالاتی که مشخص بود پرسیده می شود، ترامپ انقدر عصبانی شد که نتوانست در مورد بیمه درمانی یا گروه های نژادستیز بیش از یک کلمه «حتما» بگوید – در حالی که چندین فرصت نصیبش شد.

ترامپ سه شنبه شب ترسیده و نامطمئن به نظر رسید. رییس جمهوری که خودش در وارتون (دانشگاهی گرانقیمت) درس خوانده رقبیش را به خاطر نمرات بد مسخره کرد. رییس جمهوری که باید کشورش را در بحران کرونا رهبری کند ماسک زدن را مسخره می کند. رییس جمهوری که قول داده بود دوباره آمریکا را به بزرگی برساند بدون هیچ مدرکی مدعی شد که آمریکا کشور ناتوانی است که نمی تواند انتخابات سالمی را برگزار کند.

ترامپ کسی است که زندگی اش را مثل کتاب پرفروش قدرت مثبت اندیشی ساخته است. در آن کتاب گفته میشود که هیچ مانعی وجود ندارد، فقط فرصت وجود دارد و غلبه کردن بر آنها فقط به باور و دید مثبت بستگی دارد. با دیدن مناظره سه شنبه، انگار ترامپ دین و ایمانش را از دست داده است.

ترامپ نه زورش به بایدن رسید و نه مجری برنامه، همان طور که زورش به کرونا هم نرسیده و نتوانسته جلوی از دست رفتن شغل ها و فوران تنش ها در شهرهای مختلف امریکا را بگیرد. برای اولین بار در دوران ریاست جمهوری اش، ترامپ به نظر متوجه شد که از اتفاقات جا مانده است. هشدارش در خصوص پیامدهای انتخابات گویای سرنوشت سیاسی اوست: «پایان این ماجرا خوش نیست.»