حتی میتوان در مواردی ادعا کرد که ورود تکنولوژی به این صنعت، باعث تغییر تعاریف و مکانیسمهای کشاورزی در دنیای امروز شده است. یکی از مهمترین دلایل استفاده و استقبال فعالان این بخش از تکنولوژیهای نوین، افزایش سوددهی است که با کاهش هزینهها از طریق بهرهبرداری بهتر از منابع طبیعی، تولید محصول بیشتر و باکیفیتتر و کاهش مدت زمان تولید محصول بدست میآید؛ و به همین دلیل همه کشورها و دولتها در این زمینه سرمایهگذاری جدی را انجام دادند تا با حفظ و ذخیره منابع طبیعی، به کشاورزی پایدار دست پیدا کنند.
همچنین طبق گزارش مرکز پژوهشهای مجلس، عدم استفاده بهینه از منابع، الگوی تولید را با چالشها و محدودیتهای جدی روبهرو کرده است. به گفته خانه ملت به نقل از کیانپور عضو کمیسیون عمران مجلس دهم، تغییر الگوی کشت، فناوری و بهبود بهرهوری میتواند تولید محصولات کشاورزی را از نظر قتصادی مقرون به صرفه کند. از نظر کیانپور ایجاد تحول در بخش کشاورزی با اجرای طرحهای نوین آبیاری و الگوهای کاشت اجتنابناپذیر است و با بررسیهای کارشناسی محور میتواند جایگزین روشهای سنتی شود.
استفاده از تکنولوژی در بخش کشاورزی یک امر اجتناب ناپذیر است و باید قبول کنیم امروز با روشهای سنتی نمیتوان نه تنها نیاز بازارهای جهانی که حتی درخواست بازار داخلی را هم پاسخگو بود. در کشور ما گرچه اقدامات مهم و گامهای موثری در این زمینه برداشته شده است، اما با توجه به اهمیت این موضوع و در مقایسه با سایر کشورها هنوز تا نقطه ایدهآل در این بخش فاصله داریم.
پرویز اوسطی عضو کمیسیون «کشاورزی، آب، منابع طبیعی و محیط زیست» مجلس شورای اسلامی در همین زمینه در گفتوگو با میزان، با بیان اینکه کشورهای دنیا در حال حرکت به سمت مدرناسیون در بخش کشاورزی هستند و عبور دنیا از مکانیزاسیون در این بخش اشاره کرد و گفت: بخش کشاورزی آنطور که گفته میشود بهرهورمحور نبوده و نهادهمحور است. توسعه افقی کشور به دلیل محدودیت در منابع پایهای سخت است و باید به فکر توسعه عمودی باشیم و عملکرد واحدهای تولیدی را افزایش دهیم.
اوسطی افزایش تولید در بخش کشاورزی را در گرو به کارگیری علم و فناوریهای نوین دانست و با استناد به قوانین مربوط به این امور، بر اجرای درست این قوانین تاکید و تصریح کرد: در حال حاضر در بخشهای اقتصادی از جمله بخش کشاورزی بهرهوری بسیار پایین است و بنده معتقدم بخش کشاورزی آنطور که گفته میشود بهرهور محور نبوده و نهاده محور است. ما در این امور قوانینی هم داریم که البته باید به درستی اجرایی شود.
برنامه ششم توسعه نیز با اشاره به اهمیت منابع پایه مانند آب، خاک، مراتع و ذخایر ژنتیکی، بیتوجهی به آنها را خطری جدی برای امنیت غذایی توصیف میکند و پایین بودن بهرهوری عوامل و منابع تولید بهویژه آب، عدم اعمال الگوی بهینه کشت متناسب با شرایط اقتصادی و اقلیمی و همچنین روند تخریبی منابع طبیعی را بهعنوان چالشهای این حوزه معفی کرده است.
در برنامه ششم توسعه همچنین از افزایش بهرهوری منابع و عوامل تولید کشاورزی بهویژه آب و توسعه سامانههای نوین آبیاری و زهکشی به عنوان اهداف کمی و کلی یاد شده است. در واقع برای داشتن یک کشاورزی دقیق و به روز علاوه بر عزم ملی، حمایت و خواست دولت نیز لازم است.
به هر روی لازم است استفاده از تکنولوژیهای نوین و حرکت به سمت کشاورزی مکانیزه بهعنوان یک امر ضروری در پیشبرد اهداف اقتصادی، تامین نیازهای کشاورزی و حفظ و توسعه منابع طبیعی و محیط زیست کشور بهطور جدیتر مورد توجه دولتمردان قرار گیرد و در صورت نیاز قوانین و الزامات قانونی بیشتری برای آن وضع شود.