تا به حال چشمتان به متن خطبه‌ حضرت زینب(س) در بارگاه یزید افتاده؟

به گزارش ، مهدی متولیان از فعالان فرهنگی در مطلبی نوشت:

“حجاب نورانی یا «نور سیاه» عبارت است از هر مرحله‌‎ ‌‏از مراحل سیر و سلوک روحانی که توقف سالک در آن، مانع از صعود به مراحل بالاتر‎ ‌‏باشد. این مراحل عرفانی از یک جهت، مثبت و از جهتی دیگر، منفی خواهند بود؛ از‎ ‌‏جهتی نورند و از جهتی حجاب هستند…”

به رفیقی گفتم: امسال که کرونا شور حسینی را تعطیل کرده، فرصت خوبی است که به شعور حسینی بپردازیم.

فوری گفت: شعور حسینی باید همراه با شور حسینی باشد؛ یعنی که به هر قیمتی شده نباید هیأت و روضه و سینه‌زنی تعطیل شود! این جمله‌ی تکراری، کلیشه‌ای است که می‌خواهد به دلبستگی و تعصبمان بر هیأت و سینه‌زنی سرپوش بگذارد و گریز همیشگی ما از معارف عمیق عاشورا را کتمان کند. غافل که هیأت و روضه و عزا بهانه‌هایی برای علم کردن تفکر حسینی‌اند. خودشان فی‌نفسه اصالت ندارند، این سیدالشهدا(ع) و تفکر او است که اصالت دارد. دریا او است و مراسم و مناسک موجش هستند.

من می‌گویم اگر چراغ روضه کم‌رنگ شده، باکی نیست؛ چراغ مطالعه‌ی حسینی را روشن کنیم. حماسه‌ی حسینی را بخوانیم، مقاتل را بخوانیم، تواریخ را بخوانیم، تفسیر زیارت عاشورا را بخوانیم، گنجینۀالاسرار را بخوانیم، خطبه‌های ناخوانده و ناشنیده‌ی پیام‌رسانان عاشورا را بخوانیم… اصلاً تا به حال چشمتان به متن خطبه‌ی حضرت زینب در بارگاه یزید افتاده؟! آیا لذت صلابت و استحکام کلامش را که به‌وضوح داغ عاشورا را تسکین می‌دهد، تجربه کرده‌اید؟ امسال فرصت خوبی داریم و می‌توانیم چشم از موج‌ها برداریم و خودِ دریا را سیاحت کنیم.

هیأت و روضه و عزا بهانه‌هایی برای علم کردن تفکر حسینی بود. تفکری که همه‌چیز را می‌دهد تا نظام الهی تأسیس شود. تفکری که هنوز به اقتصاد ما نرسیده و هنر ما از آن بویی نبرده و… خیلی مانده تا به معنی کامل لفظ حسینی شویم.

خلاصه برادر! تو سالک طریق حسین هستی؛ به‌پا که سنت‌های دوست‌داشتنی محرم، حجاب نشود و متوقف نشوی.