به گزارش نیوز، قانون بازی تکراری در رقابت‌های حذفی فوتبال انگلیس طاقت‌فرسا شده و پس از سال‌ها صدای مربیان را درآورده است. بازی‌های پرتعداد در انگلیس و خستگی بازیکنان که منجر به مصدومیت می‌شود باعث شده پیکان انتقادات به سمت بازی تکراری برود. اتحادیه فوتبال انگلیس با حذف کردن بازی تکراری برای رقابت‌های جام اتحادیه کنار آمد، اما هنوز این مورد در جام حذفی اصلاح نشده است، اما جالب است بدانید زمانی که لیگ انگلیس ۲۲ تیمی بود این قانون بازی تکراری به دو بازی ختم نمی‌شد و حتی برخی اوقات چند مرتبه تیم‌ها برای صعود به مصاف هم می‌رفتند. یکی از نمونه‌های آن نبرد آرسنال و شفیلدونزدی در سال ۱۹۷۹ بود که توپچی‌ها در مسیر قهرمانی ۴ مرتبه با این حریف مسابقه دادند تا در نهایت موفق به حذف آن‌ها شدند. در حالی این دو تیم ۵۴۰ دقیقه برای صعود از یک مرحله به مصاف هم رفتند که این روز‌ها می‌شود با ۵۴۰ دقیقه بازی جام را به دست آورد. شفیلدونزدی که آن زمان شرایط خوبی هم نداشت و حتی تا دسته چهارم هم پایین رفته بود، ژانویه سال ۱۹۷۹ موی دماغ آرسنالی‌ها شد.بازی اول؛ شفیلدونزدی یک – آرسنال یک (ششم ژانویه ۱۹۷۹ در ورزشگاه هیلزبورو)
جام حذفی در گذشته سطح خوبی داشت، اما زمین‌های پر از دست‌انداز نقش اول را در آن‌ها ایفا می‌کردند. فصل ۱۹۷۹-۱۹۷۸ فقط در دور سوم جام حذفی یک نبرد ۴ مرتبه برگزار شد. آن روز حتی اگر ۱۰۰ داوطلب هم زمین را از برف پاک می‌کردند باز هم یخ‌زده بود و برای فوتبال بازی کردن مناسب به نظر نمی‌رسید. «تری نیل» سرمربی آرسنال هم از اتفاقات ناراضی به نظر می‌رسید. در هر صورت این مسئله برای بازیکنان دو تیم بود. در نشریه «اکسپرس» بازی کردن روی این زمین را به راه رفتن زرافه روی استخر یخ‌زده تشبیه کرد. ضربه سر «آلن ساندرلند»، آرسنال را پیش انداخت. نیمه دوم هم به دلیل پرتاب گوله‌های برفی توسط هواداران به تأخیر افتاد. تماشاگران سعی داشتند بازی را متوقف کنند. «تونی رید» داور بازی سعی کرد جو را آرام کند. بازی با گل «دنیس لمان» به تساوی کشیده شد، گلی که بحث‌برانگیز بود. تساوی نتیجه پایانی بود و ۳ روز بعد برای بازی تکراری در هایبوری دو تیم باید به مصاف هم می‌رفتند.
بازی دوم؛ آرسنال یک – شفیلدونزدی یک (نهم ژانویه ۱۹۷۹ در ورزشگاه هایبوری)
در اولین بازی تکراری که دیدار دوم دو تیم بود آرسنال آسیب‌پذیر به نظر می‌رسید. «راجر واید» شفیلد را پیش انداخت. درست وقتی به نظر می‌رسید قهرمان با شکست مواجه خواهد شد دقیقه ۸۸ «دیوید پرایس» برای آرسنال گل زد تا بازی به وقت‌های اضافه برود. «جکی چارلتون» سرمربی شفیلد می‌گفت که خیال می‌کرده دیگر کار تمام است و تیمش صعود خواهد کرد. این بازی هم در لندن مساوی شد تا کار به بازی در زمین بی‌طرف کشیده شود. دیداری که باید در ورزشگاه فیلبرت‌استریت شهر لستر برگزار می‌شد.
بازی سوم؛ شفیلدونزدی ۲ – آرسنال ۲ (پانزدهم ژانویه ۱۹۷۹ در ورزشگاه فیلبرت)
قبل از سومین بازی آرسنالی‌ها با «برایان تالبوت» قراردادی ۴۵۰ هزار پوندی بستند، اما نتوانستند از او در این بازی استفاده کنند. او منتظر بود تا تیمش صعود کند و به مصاف ناتس‌کانتی برود تا بتواند پیراهن آرسنال را در جام‌حذفی بپوشد. در اولین بازی فیلبرت هم هر تیم ۲ گل زد. بریدی و ساندرلند برای آرسنال گلزنی کردند، اما «برایان هورنزبی» هر دو را جبران کرد. آرسنال خوش‌شانس بود که بازی برده را در نهایت نباخت.
بازی چهارم؛ آرسنال ۳ – شفیلدونزدی ۳ (هفدهم ژانویه ۱۹۷۹ در ورزشگاه فیلبرت)
سومین بازی تکراری هیجان‌انگیزتر از همه بود. دو روز بعد از بازی دوم تکراری در فیلبرت باز هم به مصاف هم رفتند. هواداران آرسنال از اینکه تیم‌شان ممکن بود حذف شود، ترسیدند. ابتدا عقب افتادند، اما گل‌های «فرانک استیپلتون» توپچی‌ها را پیش انداخت. این مرتبه هم در دقایق پایانی یک گل به ثمر رسید تا بازی به تساوی کشیده شود. زننده آن گل برای شفیلد «جان لاوری» بود. استیپلتون در وقت‌های اضافه یک گل دیگر زد که آن را هم هورنزبی جبران کرد. تساوی ۳-۳ و یک بازی دیگر که ۵ روز بعد باید برگزار می‌شد.
بازی آخر؛ شفیلدونزدی صفر – آرسنال ۲ (بیست‌ودوم ژانویه ۱۹۷۹ در ورزشگاه فیلبرت)
نیل سرمربی آرسنال می‌خواست بازی چهارم تکراری که دیدار پنجم بود در کاونتری برگزار شود، اما چارلتون ترجیح می‌داد در همان لستر به میدان بروند. چارلتون می‌گفت بازی‌های قبلی در لستر فوق العاده بوده و دلیلی برای تغییر ورزشگاه وجود ندارد. مثل اینکه چارلتون از بازی تکراری خوشحال هم می‌شد، چراکه قراردادی طولانی‌مدت با باشگاه نداشت و برای هر بازی ۴۰۰ پوند دریافت می‌کرد. در نتیجه این ماراتن جام حذفی و یک بازی تکراری دیگر برای او ۴۰۰ پوند حقوق بیشتر به ارمغان می‌آورد. آن بازی با گلزنی «استیو گاتینگ» شروع شد و «فرانک استیپلتون» با گل بعدی خیال آرسنالی‌ها را راحت کرد. با وجود بازی خوب شفیلد در ادامه، آرسنال محکم دفاع کرد و بردش حفظ شد. آرسنال صعود کرد و در نهایت با حضور در فینال برابر منچستریونایتد پیروز و قهرمان شد.
نکات جالب
شفیلدونزدی با افتخار از آن جام حذفی کنار رفت. چارلتون می‌گفت به تیمش می‌بالد که در ۴ و نیم مسابقه برابر تیمی مثل آرسنال خیلی خوب بوده‌اند و تنها در یک نیمه باخته‌اند. آمار مربوط به این مسابقه هم جالب بود. ۱۴۳ هزار و ۹۱۶ نفر این دیدار‌های ماه ژانویه ۱۹۷۹ را از نزدیک تماشا کردند. در این ۵ مسابقه ۱۶ گل توسط ۱۰ بازیکن مختلف به ثمر رسید. هواداران آرسنال بیش از ۹۰۰ مایل طی کردند تا بازی‌های تیم‌شان برابر شفیلدونزدی را ببینند. این ماراتن حذفی مثل یک خاطره باقی ماند. بخش خوب آن می‌تواند دلیلی باشد که مربیان و مدیران لیگ برتری را راضی کند که یک بازی تکراری چندان هم آزارشان نخواهد داد.
تعبیر خواب
قیمت ارز
فال حافظ