به گزارش نیوز، اسلام جاهد اظهار کرد: از زمانی که تمرینات خود را در دریاچه آزادی آغاز کردم به دلیل این که هنوز اردو‌ها رسمیت پیدا نکرده، متاسفانه از نظر ایاب و ذهاب، تغذیه و اسکان نه مورد حمایت کمیته ملی پارالمپیک و فدراسیون جانبازان و معلولان بودم و نه فدراسیون قایقرانی. مجبورم در شرایطی که نه حقوق دارم و نه تحت پوشش بیمه هستم فعالیت‌های حرفه‌ای خود را انجام دهم تا از حریفانم عقب نیفتم.
وی گفت: پیش از شروع کرونا فدراسیون قایقرانی ماهی ۵۰۰ هزار تومان به ما حقوق می‌داد که متاسفانه از زمان شیوع این بیماری این مبلغ قطع شد و به ما اعلام کردند که، چون اردویی وجود ندارد حقوق نیز تعلق نمی‌گیرد.
عضو تیم ملی قایقرانی در رشته پاراکانو افزود: واقعا شرایط سختی را تحمل می‌کنم و با وجود این که در روز ۲ بار تمرینات استقامتی و یک جلسه بدنسازی انجام می‌دهم به دلیل بالا بودن هزینه‌ها در روز به جای سه وعده غذا، دو وعده غذا می‌خورم و حتی در بعضی مواقع به یک وعده نیز می‌رسد.
جاهد گفت: در حال حاضر که تمرینات استقامتی انجام می‌دهم و مسافت و زمان تمرینات زیاده شده باید از تغذیه درست و مکمل استفاده کنم که متاسفانه، چون تحت حمایت نیستم، همه این‌ها به فراموشی سپرده شده است.
وی در پاسخ به این پرسش که چرا تمرینات را غیرمتمرکز و در بندرعباس پیگیری نمی‌کنید، خاطرنشان کرد: برای انجام تمرینات حرفه ای، بندرعباس از نظر شرایط آب و هوایی پیست مناسبی برای تمرینات ندارد و من نمی‌توانم در خانه منتظر بمانم تا ببینیم چه زمانی اردو‌ها تشکیل می‌شود.
جاهد افزود: چون هیچ درآمدی ندارم، برای تامین هزینه هایم مجبور شدم یکی از پارو‌های زاپاس خود را به مبلغ زیر یک میلیون تومان بفروشم تا مشکلی برای ادامه تمرینات حرفه‌ای خود در دریاچه آزادی از نظر تغذیه و ایاب و ذهاب نداشته باشم. البته هیات جانبازان و معلولان استان هرمزگان در حد توانشان کمک می‌کند، اما اصلا جوابگوی هزینه‌های روزمره نیست، با وجود این که هیات ورزش‌های جانبازان و معلولان استان هرمزگان با ارگان‌های مختلف برای حمایت بیشتر از من چندین بار رایزنی کرده، اما تا به امروز نتیجه بخش نبوده است.
عضو تیم ملی قایقرانی پیرامون این پرسش که چقدر پروتکل‌های بهداشتی در دریاچه آزادی رعایت می‌شود، تصریح کرد:، چون تمام قایقرانان قایق و پاروی شخصی دارند و در فاصله ۳ تا ۴ متری از یکدیگر پارو می‌زنند، پروتکل‌های بهداشتی به درستی رعایت می‌شود و مشکل خاصی در این زمینه وجود ندارد، حتی سالن‌های بدنسازی نیز به گونه‌ای است که قبل از استفاده تمام وسایل را ضدعفونی می‌کنیم، بنابراین هیچ خطری ورزشکار را از نظر بیماری تهدید نمی‌کند.
جاهد در پایان یکی از اهداف خود را حضور پرقدرت در مسابقات کسب سهمیه پارالمپیک توکیو عنوان کرد و گفت: اردیبهشت سال آینده آخرین مسابقه کسب سهمیه پارالمپیک توکیو در مجارستان برگزار خواهد شد که سعی دارم در صورت برگزاری این مسابقات حضور قدرتمندی داشته باشم و سهمیه پارالمپیک توکیو را کسب کنم.
وی گفت: پیش از شروع کرونا فدراسیون قایقرانی ماهی ۵۰۰ هزار تومان به ما حقوق می‌داد که متاسفانه از زمان شیوع این بیماری این مبلغ قطع شد و به ما اعلام کردند که، چون اردویی وجود ندارد حقوق نیز تعلق نمی‌گیرد.
عضو تیم ملی قایقرانی در رشته پاراکانو افزود: واقعا شرایط سختی را تحمل می‌کنم و با وجود این که در روز ۲ بار تمرینات استقامتی و یک جلسه بدنسازی انجام می‌دهم به دلیل بالا بودن هزینه‌ها در روز به جای سه وعده غذا، دو وعده غذا می‌خورم و حتی در بعضی مواقع به یک وعده نیز می‌رسد.
جاهد گفت: در حال حاضر که تمرینات استقامتی انجام می‌دهم و مسافت و زمان تمرینات زیاده شده باید از تغذیه درست و مکمل استفاده کنم که متاسفانه، چون تحت حمایت نیستم، همه این‌ها به فراموشی سپرده شده است.
وی در پاسخ به این پرسش که چرا تمرینات را غیرمتمرکز و در بندرعباس پیگیری نمی‌کنید، خاطرنشان کرد: برای انجام تمرینات حرفه ای، بندرعباس از نظر شرایط آب و هوایی پیست مناسبی برای تمرینات ندارد و من نمی‌توانم در خانه منتظر بمانم تا ببینیم چه زمانی اردو‌ها تشکیل می‌شود.
جاهد افزود: چون هیچ درآمدی ندارم، برای تامین هزینه هایم مجبور شدم یکی از پارو‌های زاپاس خود را به مبلغ زیر یک میلیون تومان بفروشم تا مشکلی برای ادامه تمرینات حرفه‌ای خود در دریاچه آزادی از نظر تغذیه و ایاب و ذهاب نداشته باشم. البته هیات جانبازان و معلولان استان هرمزگان در حد توانشان کمک می‌کند، اما اصلا جوابگوی هزینه‌های روزمره نیست، با وجود این که هیات ورزش‌های جانبازان و معلولان استان هرمزگان با ارگان‌های مختلف برای حمایت بیشتر از من چندین بار رایزنی کرده، اما تا به امروز نتیجه بخش نبوده است.
عضو تیم ملی قایقرانی پیرامون این پرسش که چقدر پروتکل‌های بهداشتی در دریاچه آزادی رعایت می‌شود، تصریح کرد:، چون تمام قایقرانان قایق و پاروی شخصی دارند و در فاصله ۳ تا ۴ متری از یکدیگر پارو می‌زنند، پروتکل‌های بهداشتی به درستی رعایت می‌شود و مشکل خاصی در این زمینه وجود ندارد، حتی سالن‌های بدنسازی نیز به گونه‌ای است که قبل از استفاده تمام وسایل را ضدعفونی می‌کنیم، بنابراین هیچ خطری ورزشکار را از نظر بیماری تهدید نمی‌کند.
جاهد در پایان یکی از اهداف خود را حضور پرقدرت در مسابقات کسب سهمیه پارالمپیک توکیو عنوان کرد و گفت: اردیبهشت سال آینده آخرین مسابقه کسب سهمیه پارالمپیک توکیو در مجارستان برگزار خواهد شد که سعی دارم در صورت برگزاری این مسابقات حضور قدرتمندی داشته باشم و سهمیه پارالمپیک توکیو را کسب کنم.
تعبیر خواب
قیمت ارز
فال حافظ